Laatst zag ik op het internet een filmpje, waarbij mensen op de zwaarste baan gingen solliciteren. Eerst dacht ik dat dit filmpje bedoeld was om mensen er van bewust te maken dat dit nog steeds een groot probleem is in derde wereld landen. Wat ook een heel goed doel was geweest. Want helaas is dat ook nog steeds zo.
Maar dit filmpje ging over moeders en dat moeder zijn de zwaarste baan ter wereld is. Dit ben je 24/7 en kun je niet even loslaten. En zelfs niet als je ziek bent.
Daar dacht ik dus van de week aan. Mijn vriend en ik lagen beide met griep op bed. We konden beide geen kant op en moesten toch echt voor onszelf zorgen. We besefte ons ineens… hoe zouden we dit hebben gedaan als we kinderen hadden gehad? We hebben een kinderwens, maar stiekem waren we toen heel even blij dat wij alleen voor onszelf hoefden te zorgen…
