Onzekerheden over wat er allemaal mis kan gaan tijdens je zwangerschap, daar schreef ik al eerder over. Maar nu ik toch echt dichterbij hoogzwanger kom (vandaag 31 weken), ben ik angstiger geworden voor weer hele andere dingen. Andere mensen om precies te zijn.
Heel veel mensen begrijpen heel goed hoe het is om zwanger te zijn. Ook mensen die het niet zelf hebben meegemaakt, kunnen zich enigszins inleven in jouw situatie. Bijvoorbeeld mensen die voor je opstaan in de tram. Alhoewel ik wel merk dat het vaak de mensen met kinderen zijn die dat doen. Maar er zijn ook mensen waarbij ik steeds maar weer moet uitleggen dat drie trappen oplopen voor mij echt te zwaar begint te worden. Ik voel mij op zo’n moment natuurlijk weer een enorme zeikerd. De enige reactie die ik dan krijg: “O ja? Is dat zo zwaar?” Met als gevolg dat ik toch maar weer zelf die drie trappen op loop, omdat andere mensen gewoonweg te lui zijn om het zelf te doen.
En dan mijn angst. Ooit las ik een stuk in de krant over een man die tijdens een onenigheid in de tram, een zwangere vrouw in haar buik had gestompt. Dit gebeurde in Den Haag. Daar waar ik dagelijks in de tram te vinden ben. Een stukje wat mij toen al raakte en waar ik nu zo’n beetje iedere dag aan terug denk. Je bent zo kwetsbaar als je zwanger bent. En er zijn mensen die het in hun hoofd halen om gebruik te maken van die kwetsbaarheid om jou echt pijn te kunnen doen.
Ik droom daar soms ook over. Nachtmerries. Een man stond tegenover mij en was ook echt van plan om mijn zwangerschap tegen mij te gebruiken als ik niet aan de kant zou gaan. Gelukkig maar een droom. Maar toch een enorme angst. Wat ik wel laatst had, was een vrouw die met haar handen op mij af kwam, ter hoogte van mijn buik, om haar tram te kunnen halen. Misschien had ze nog niet eens gezien dat ik zwanger was. Maar ik kon een bepaald scheldwoord niet meer onderdrukken. Wel op het laatst inslikken, aangezien ik ook niet wist met wat voor type ik te maken had.
Ik realiseer mij dus heel goed hoe kwetsbaar ik ben. Ik heb altijd wel het gevoel gehad mijzelf te kunnen verdedigen. Of dat ik in ieder geval hard weg kon rennen. Nu ren ik niet eens meer voor een tram.
Hebben jullie dit ook gevoeld tijdens je zwangerschap?
Had ik ook last van. Liep hoogzwanger op centraal station in Utrecht op een rustig stukje maar achter mij liep een jongen en bleef maar achter me lopen. Toen had ik ook echt een hele hoge hartslag van angst en merkte toen ook echt hoe kwetsbaar ik toen was. Was niet fijn! Later liep hij gewoon langs me en natuurlijk niks aan de hand.
Veel succes nog met de laatste lootjes!
Ja, ik voelde me zeker kwetsbaarder toen ik zwanger was. Ook omdat ik verantwoordelijk was voor mezelf en het kind in mijn buik!
Ik voelde me heel kwetsbaar en wilde mijn kind beschermen. Ik weet nog dat we op vakantie een zwembad hadden dat overvol was. Ik durfde alleen op de plekken in het water waar ik kon staan en mijn armen rond mijn buik kon houden. Ik was te bang dat iemand in mijn buik zou trappen. Oja, ik was ook bang om van de trap te vallen.