Hoe je als moeder de knop om kunt zetten

Voordat ik moeder werd, had ik al zo’n vermoeden dat ik het druk zou gaan krijgen. Je wil er voor je kind zijn, je moet je kind voeden, verschonen, vermaken  en aandacht geven. Daarnaast heb je nog je huishouden. Je huis wordt sneller vies, er moeten meer wasjes worden gedraaid etc. vooraf ben ik daar vaak onzeker over geweest. Want kan ik dat wel. Ben ik in staat om mijzelf compleet weg te cijferen om voor mijn gezin te kunnen zorgen? Kan ik wel die knop omzetten?

Het antwoord is “ja”
Voorheen vond ik het heel fijn om de hele dag op de bank te hangen en tv te kijken als ik een nacht slecht had geslapen. Of gewoon omdat ik moe was van een drukke week. Die tijden zijn voorbij. En vind ik het erg? Nee. Tuurlijk ben ik moe. En tuurlijk wil ik ook wel eens met mijn luie reet op die bank zitten. En dat doe ik ook gewoon nog lekker af en toe. Dan maar niet stofzuigen. Maar ik vind het ook super hoe mijn leven er nu uit ziet. Ik ben altijd druk en verveel mij geen moment meer. Ik vind het heerlijk.

En als ik moe ben?
Dan gaat de knop om. De knop die je er automatisch bij krijgt als je moeder bent. Zoals ik voorheen het nog een dagje kon uitstellen om het bed te verschonen. Zo moet er nu een knop om als er net na die gedachte een kleine over je bed heen spuugt. Je moet het en je doet het. Geen discussie over mogelijk. En ik ga nu niet beweren dat ik de perfecte moeder ben die dat gewoon zonder te zuchten doet. Want ook ik zucht soms nog als er dingen gebeuren waardoor ik mijn planning weer moet aanpassen. Maar wat helpt mijn gezucht aan de situatie? Juist, helemaal niets. En daarom gaat die knop om. En aan het einde van de dag, als de kleine slaapt, plof ik op de bank en kan ik met een tevreden gevoel terug kijken op de dag.

PS: binnenkort verschijnt er ook een artikel over dingen die ik heb moeten loslaten. Want ook ik ben mijzelf behoorlijk tegengekomen toen de kleine er eenmaal was. Dit artikel beschrijft hoe ik er nu over denk. Twee maanden geleden kon ik er nog niet zo op terugkijken. Dan kon ik ’s avonds huilen op de bank, omdat ik vond dat mijn dag zo ontzettend zwaar was geweest. Gelukkig zijn die tijden voorbij 😉

Volg mijn blog ook op  Facebook, Twitter, Instagram en Bloglovin’
En natuurlijk op Snapchat: leonie_vanmil