Wat voor voorbeeld geven wij onze kinderen?

Ik hoor het ouders continu zeggen. Niet slaan, lief zijn voor elkaar, samen spelen, samen delen. Maar als ik dan weer de eerste de beste nieuwsapp open, gaan mijn nekharen overeind staan. Want kinderen zijn wij toch echt zelf. En zij nemen ons als voorbeeld.

Duitsland, Frankrijk, Turkije, Syrië. Er gaat geen dag voorbij en er gebeuren weer allerlei ellendige dingen in de wereld. Veroorzaakt door volwassenen. Volwassenen die het niet kunnen opbrengen om respectvol met elkaar om te gaan. Volwassenen die andermans ideeën niet kunnen tolereren en door middel van geweld proberen hun mening door te drukken. En ook de westerse landen hoor! Ook die drukken hun mening door. Zij zouden het liefst willen zien dat de hele wereld leeft zoals zij dat doen. Is dit het voorbeeld dat wij onze kinderen willen geven?

En ik heb het niet alleen over terrorisme. Woensdag, toen ik in de bus naar huis reed, las ik een artikel over Rusland. Zij waren behoorlijk op hun teentjes getrapt omdat Nederland toegestaan heeft om zware Amerikaanse wapens te stallen. Blijkbaar voelt Rusland zich behoorlijk opgejaagd, want voor hen was het een teken dat Nederland er alles aan doet om opzettelijk de relatie met Rusland te vernietigen. Je gaat je toch afvragen hoe ze die conclusie daaruit hebben kunnen trekken. Maar goed.

En ze begonnen ook nog over Krimgoud dat naar Oekraïne ging en niet naar hen. Of zoiets. Want na het begin van het lezen van dit artikel, was ik er al heel snel klaar mee. Nederland reageerde er ook op. En dan wordt het al snel een kinderachtig welles-nietes-spelletje. En ook alle politieke debatten zijn echt te kinderachtig voor woorden. Bijvoorbeeld Trump en Clinton, die door middel van elkaar zwart maken president proberen te worden. Zwart maken met dingen die totaal niet meer over politiek gaan. En dat moeten dan de presidentskandidaten zijn van het machtigste land ter wereld. Lag er echt niks beters op de markt?

Het is dus niet zo gek dat de wereld één grote bron van ellende is. En als we zo doorgaan, zal er ook nooit iets veranderen. Laten we met zijn allen het voorbeeld aan onze kinderen geven. En niet dat de volwassen wereld een inspiratie is voor de kinderen en hun spel. Als je kinderen weer oorlogje ziet spelen, verbaast mij dat niet. Niemand kijkt er van op. Geweld is de normaalste zaak van de wereld. Maar ik vind het zorgelijk. En dat zouden we met zijn allen moeten vinden. Want dat is wat kinderen blijkbaar meekrijgen van ons als volwassenen.

Volg mijn blog ook op  Facebook, Twitter, Instagram en Bloglovin’
En natuurlijk op Snapchat: leonie_vanmil

Bron foto: Pixabay