Zwangerschap. 9 maanden op, 9 maanden af. Dat is tenminste wat ze altijd roepen. Toch denk ik dat die “9 maanden af” in veel gevallen niet helemaal klopt. Bijvoorbeeld vrouwen die langer borstvoeding geven. Die hebben nog allerlei hormoonwisselingen in hun lichaam zitten. Daar ben je echt niet zomaar vanaf. En in mijn geval: de navelbreuk. Hoewel ik al de 9 maanden ontzwangeren ben gepasseerd, ben ik nog steeds bezig met de “naweeën” van mijn zwangerschap.
Na de bevalling zag mijn buik er heel raar uit. Niet zo gek. Er had een mega kind in gezeten en niets zat meer op de plek waar het zitten moest. Mijn navel stond tijdens mijn zwangerschap al heel snel raar naar buiten. En na de bevalling nog steeds. Ook zagen mijn buikspieren er raar uit. Het liep in een punt. Verpleegsters verbaasden zich erover en riepen collega’s erbij om allemaal mijn “gekke” buik te bekijken. Maar niemand die tegen mij zei dat ik het in de gaten moest houden. En wist ik ook veel… voor mij was het mijn eerste zwangerschap. Mijn moeder riep het meteen. “Dat lijkt wel een navelbreuk”. Ja tuurlijk mam, dacht ik nog. Ik was net bevallen en alles zag er raar en lubberig uit. Ik zocht er helemaal niks achter.
Tot een aantal weken terug. Mijn buik bleef er raar uit zien. Hij leek zelfs groter te worden, en dat terwijl ik niks aankom. Die kleine van mij wordt zwaarder en ik begon het heel erg in mijn buik te voelen. Hij zit nog weleens op mijn buik of wil erop staan en dat voelt naar. En op een goeie dag tilde ik hem op en zijn knietje kwam per ongeluk recht in mijn navel terecht. Ik ging door de grond van de pijn. Zou het dan toch die navelbreuk zijn?
Ik besloot naar de huisarts te gaan. En ja hoor. Een navelbreuk. Voor degene die niet weten wat een navelbreuk is: hier de uitleg volgens Wikipedia:
“Een navelbreuk of hernia umbilicalis is een uitstulping van het buikvlies door een zwakke plek of opening in de buikwand. Deze uitstulping bevindt zich in de navel. Klachten van een navelbreuk worden veelal aangegeven als enig ongemak, een zeurend of branderig gevoel en/of pijn in dat gebied.”
Dus die navelbreuk. Gek dat de nazorg zo slecht is. Meerdere mensen hebben zich over mijn buik verbaasd. De verpleegsters, de kraamhulp, de verloskundige. Maar niemand die bedacht dat het wel eens om een navelbreuk zou kunnen gaan. En dat terwijl bovenaan het lijstje oorzaken, zwangerschap staat.
Maar goed. Deze week heb ik een afspraak met de chirurg. Dan kom ik erachter hoe erg het is en wat ze eraan gaan doen. Ik ben benieuwd en ik vind het spannend allemaal. Ik houd jullie uiteraard via mijn blog op de hoogte.
Wie heeft er ervaring met een navelbreuk? Ik lees graag jullie verhalen.
Volg mijn blog ook op Facebook, Twitter, Instagram en Bloglovin’
En natuurlijk op Snapchat: leonie_vanmil
Bron foto: Pixabay
Zeker slecht van de nazorg en nu zit je er maar mooi mee!
Ik hoop dat de chirurg wat voor je kan betekenen ik heb er geen ervaring mee. Succes en ik hoop dat het goed komt!
Batboy onlangs geplaatst…Geen middagslaapje meer voor mijn peuter?
Wat slecht zeg! Zelf geen navelbreuk gehad maar mijn dochtertje wel..
Nicole onlangs geplaatst…Hallo lief broertje, ik ben je grote zus
Ik kan je geen wijze raad geven, helaas!
Ik duim in ieder geval wel!
Ilse van Kreanimo onlangs geplaatst…Londen voor Dummies – Tips (soms met een knipoog)
Ik wist niet eens dat dat kon!! Zelf heb ik het niet gehad, maar ons zoontje heeft wel een flinke navelbreuk gehad. Is helemaal goed gekomen overigens!
Nicole @ Everyday-Life.nl onlangs geplaatst…Op controle bij het consultatiebureau omdat Spencer 2 jaar is
oh ik wist niet eens dat dat kon na een zwangerschap! inderdaad erg slecht dat niemand je heeft geattendeerd op die mogelijkheid…
Mijn dochter van 12 heeft een uitpuilend naveltje. Nu is ze wel heel mager (alleen huid) op haar buikje. Bij bepaalde bewegingen zoals handstand, of als ze heeft gegeten dan blaast haar naveltje als een ballonnetje op. Wel uniek en ze heeft er geen last van.
Heb het ook gehad na mijn zwangerschap (en twee vriendinnen van mij ook na hun zwangerschap). Ik ben eraan verholpen. Het is echt een kleine ingreep, je hoeft er niet eens voor in het ziekenhuis te blijven. Er zit nu een soort gaasje achter om de boel bij elkaar te houden. Dit is overigens allemaal in Spanje, waar ik woon, maar ik denk dat het in Nederland wel ongeveer hetzelfde is. Succes ermee!
Hi, wat voor pijn voelde je?
En mocht je ook geen 6 weken tillen? Hier zegt de chirurg dat, zou ook de baby van 6 kilo niet mogen tillen… groet, S
Ik heb een diastase opgelopen tijdens mijn eerste zwangerschap, een breuk in mijn rechte buikspieren, welke niet meer zal herstellen.
En hoewel een navelbreuk geopereert kan worden, is dat bij een diastase niet het geval.
Ik houd dus altijd een rare buik die er uitziet alsof ik zwanger ben, doordat er geen rek in zit. Ook stoeien met de kids zit er niet in, want een trap op die plek (10 cm onder tot 10 cm boven de navel), doet gigantisch zeer. En tillen zit er ook niet in.
Oef, dit klinkt wel even heel zeikerig, maar ja, eeeeh, de therapeut zegt dat ik niet hoef te doen alsof het niets is en dat ik best mag toegeven aan het gevoel dat dit $%#$!#!#%^$@! is