Toen ik nog borstvoeding gaf en nog niet werkte, was het heel simpel. Ik ging er altijd uit. Ik moest toch wakker zijn om de kleine te voeden. Dus ik moest wel. Nu ik geen borstvoeding meer geef en ik ook de volgende dag moet werken, ligt de situatie iets anders. Wie gaat er bij ons ’s nachts uit?
Toen de kleine net verlatingsangst kreeg, hadden we daar hele mooie afspraken over. We gingen om de beurt. We hoefden alleen maar speentje terug te geven, aaitje over zijn bolletje, zelfverzekerd weg te lopen en even gaan zingen op de gang om te laten weten dat we in de buurt waren. Werkte perfect. We hoefden nooit lang op de gang te zitten en na een paar dagen sliep hij zelfs door.
Maar steeds meer begon ik te merken dat hij anders op mij begon te reageren dan op mijn vriend. Meestal raakte hij meer van streek als ik kwam. Want dan moest en zou hij opgetild worden en bij mij komen liggen. Terwijl hij het bij mijn vriend allemaal veel makkelijker accepteerde. Ik kreeg dus de voorkeur om er niet meer heen te gaan en het aan mijn vriend over te laten. Het gebeurde verder toch niet heel vaak.
En toen kwamen de welbekende sprongetjes, tandjes, ziektes en andere toestanden waardoor de kleine het een goed idee vond om zich gigantisch te misdragen. Niets was meer goed. Behalve mama. Papa kon niks doen. Als papa kwam, raakte hij alleen maar meer van streek. Dit geldt overigens alleen ’s nachts hè. Overdags is hij groot fan van papa. Want papa weet tenminste hoe je als een echte vent moet spelen. Maar dat voor later.
Gisteravond probeerde papa het weer. Maar compleet van streek heb ik het toch maar weer overgenomen. Ondertussen ben ik moe. En ik heb geen zin meer om hele gevechten met hem aan te gaan. Ik wil ook graag slapen. Dit houdt in dat ik zwaar tegen mijn geloof in ga en de kleine in bed neem. Ja. Datgene wat ik niet wilde, dat doe ik nu dus ook.
Wie gaat er bij jullie ’s nachts uit?
Volg mijn blog ook op Facebook, Twitter, Instagram en Bloglovin’
En natuurlijk op Snapchat: leonie_vanmil
Bron foto: Pixabay
Ik ga er altijd uit mijn man zal niet gaan.
Batboy onlangs geplaatst…Is het gebruik van toiletpapier bij jongens wel nodig?
Wij deden het om de beurt. Maar ja, met die vriend van jou lukte dat niet altijd. Als de nood echt hoog was, was ook bij ons mama weer aan de beurt.
Ik denk dat ik sowieso in het begin degene zal wezen die er uit ‘moet’. Dit omdat ik borstvoeding wil gaan geven. Maar sowieso denk ik dat ik degene had geweest die er steeds uit moet. Mijn vriend is nog met geen bom wakker te krijgen. Je bent in de meeste gevallen al snel een kwartier/half uur bezig voordat hij enigszins een beetje bij kennis is. Hahaha. Zo lang kan ik de kleine toch ook niet laten wachten?
Ja dat heb ik de eerste 6 maanden ook gedaan. Dat zijn ook wel geniet momentjes!
Hier werd mijn man gewoon niet wakker, dus ging ik vaak. Maar op den duur breekt het op en maakte ik hem gewoon wakker, kon ik blijven liggen. Nu is ze al twee, maar komt elke nacht nog een keer, Lastig voor je hoor, je kan er zo gesloopt van voelen.
Hahaha die mannen! Mijn vent wordt ook niet heel makkelijk wakker. Soms geef ik hem gewoon een por.
Uhm geen idee. Allebei. Geen echte afspraken over eigenlijk..
Nicole onlangs geplaatst…Bingewatchen: The Good Wife
Ik denk dat wij het een beetje om en om deden. Ik hoop dat jullie snel weer wat beter door kunt slapen!
Mirjam onlangs geplaatst…En toen viel onze peuter in het ijskoude water…
Ja hopelijk een fase die snel overwaait
Het is een fase
Het is een fase
Het is een fase
Het is een fase
Het is een fase
Het is een fase
Het is een fase
Het is een fase
Het is een fase
😉
Ik hou dat maar in mijn achterhoofd 😉
oh wat lastig lijkt me dat… om en om lijkt me de perfecte optie maar dat werkt dus niet altijd zo te lezen… ben benieuwd hoe dat straks bij ons gaat
Bertine onlangs geplaatst…Handige items van Handyman