Mijn zoektocht naar geluk #9

Sorry mensen! Omdat ik werd geopereerd, was het vorige week niet gelukt om verder te gaan met mijn zoektocht. Dus het beloofde artikel is een week later. Nu dus. We gaan verder met de cliffhanger van twee weken terug. Cliffhanger? Ja, lees het maar even terug. Dan zie ik jullie zo hier weer.

Dus… waar koos ik voor?
Ik koos ervoor om ja en amen te zeggen. Blijkbaar vond ik mijn studie binnen vier jaar halen belangrijker dan mijn eigenwaarde. Tanden op elkaar en door. Maar is het ook gelukt om mijn opleiding binnen vier jaar te halen? Jazeker! Gelukkig wel. Anders was dat ook nog eens voor niks geweest.

Leerdoelen
Mijn logboekjes bestond uit zwijmelen over dingen die anderen graag wilden lezen. En ineens was iedereen tevreden. Gek eigenlijk. Want het was verder totaal niet oprecht. En er was ook helemaal niets veranderd. Mijn leerdoelen waren beter luisteren, minder emotioneel worden en mezelf meer te laten zien. Heb ik die behaald?

  • Beter luisteren: ik luisterde nog steeds niet. Alles ging het ene oor in andere oor uit. Maar ik zei ja en amen. In hun ogen luisterde in beter. Oh, oh, oh wat een mensenkennis. En dat voor pedagogen.
  • Minder emotioneel: Ik werd een emotieloze doos. Toen die tijd tenminste. Gewoon om het jaar te kunnen overleven. Verstand op nul en gaan. In hun bijzijn heb ik er geen traan meer om gelaten. Thuis echter…
  • Mezelf meer laten zien: de verhalen in mijn logboek werden gewaardeerd. Verder zat ik nog steeds in mijn eigen gezinnen en heb ik geen stagebegeleider gezien. Wat ik wel mooi vond was mijn afstudeerscriptie. Tijdens de presentatie was ik heel zelfverzekerd. Alles wat ik in mij had kwam er eindelijk uit. En ineens kreeg ik complimenten en wat was ik gegroeid volgens hun. Fout mensen. Dit is wie ik altijd al was. Mijn hele opleiding lang. Alleen jullie wilden het niet zien. Gemiste kans! Ik had zoveel meer uit mijn stage kunnen halen. En zoveel meer voor het bedrijf kunnen betekenen.

Spijt?
Heb ik spijt van mijn keuze? Ja. Achteraf gezien was ik liever van stage gewisseld, zodat ik meer had kunnen leren. Ik was in dat jaar zo onzeker geworden dat ik daar in de baan die ik daarna kreeg nog steeds last van had. Ook daar heb ik het niet makkelijk gehad.

Maar dat volgende week. Dit keer hopelijk echt volgende week 😉

Volg mijn blog ook op  Facebook, Twitter, Instagram en Bloglovin’
En natuurlijk op Snapchat: leonie_vanmil

Bron foto: Pixabay