Hoog sensitief |Mijn conclusie: het bestaat niet

Vorige week heb ik even geen aandacht meer besteed aan het onderwerp hoog sensitief. Althans, niet op mijn blog. Thuis wel. Want alle informatie moest ik even laten bezinken en over nadenken. Ik ben wel tot een duidelijke conclusie gekomen voor mijzelf. Dit wordt het laatste deel. Want eigenlijk interesseert het mij niet meer of het erkend of zweverig is. Ik heb voor mijzelf een conclusie getrokken en besloten wat ik er mee ga doen. Ik ga het jullie proberen uit te leggen hoe ik over dit fenomeen denk.

Even een disclaimer: voordat je mijn artikel helemaal afkraakt op de titel, lees het eerst even goed door. De titel was gewoon provocerend bedoeld 😉 Heb ik jullie aandacht..?

Het gevoel dat mij de laatste tijd overmeesterde was voornamelijk dat ik heel graag rust wilde. Iedereen denk ik zo vlak voor de vakantie. Of misschien heb je al vakantie. Eind vorig jaar zat ik tegen een burn-out aan. Ik kreeg een nieuwe baan, terwijl ik net 4 maanden ervoor bevallen was van mijn zoontje. Vlak daar weer voor waren we verhuisd. Iets wat je dan nog steeds niet op orde krijgt omdat er ook een nieuw gezinslid bijkomt. Dus overal was chaos: thuis en op het werk. Vandaar de rust. Rust in huis, rust in mijn hoofd.

Vanaf augustus vorig jaar is het dus al chaos in mijn hoofd. En eigenlijk ervaarde ik daarvoor ook al problemen. Maar dat negeerde ik of ik kon gewoon voor mijzelf even de tijd nemen om de chaos te structureren. Hoog sensitief was voor mij de enige verklaring die ik had waardoor ik snel gestrest raakte van onverwachte situaties of wanneer er te veel te gelijk gebeurde. Ik herkende een heleboel symptomen van hoog sensitief.

Nadat ik er afgelopen weken mij meer in dit onderwerp had verdiept, viel mij op hoeveel mensen zichzelf in een hoog sensitief persoon herkennen. Bizar veel eigenlijk. Daardoor begon ik te twijfelen. Is dit niet gewoon iets dat bij de mens hoort? Ik denk dus van wel.

Ik bedoel, denk gewoon eens terug aan waar we vandaan komen. En dan heb ik het over een miljoen jaar geleden. De mens is niet gemaakt om in de stad te leven met reclame borden, verkeerslichten, continu prikkels van muziek, andere mensen en andere toeters en bellen om zich heen. En dan heb ik het nog niet eens over de stress van je werk, administratie, een schoon huis en andere dergelijke toestanden. Nee, de enige zorg die we hadden was overleven door eten te vinden en veiligheid ervaren van een beschermde plek. Meer hadden we niet nodig. En nu moeten we onze geluk zien te vinden in een (in mijn ogen) chaotische samenleving waarin de drang naar mooie spullen en jezelf op wat voor manier ook over te laten komen op social media, belangrijker is dan de drang om te overleven.

Ik denk dat de term “hoog sensitief” op die manier is ontstaan. En tuurlijk geloof ik dat de ene persoon er meer last van heeft dan de ander. Veel heeft natuurlijk ook met karakter en opvoeding te maken. Ik bedoel: bescherm jij je kind van prikkels, zal het ook niet leren om hiermee om te gaan. Maar laten we eerlijk wezen: wie verlangt er nou niet naar rust? Iedereen toch. Vandaar de titel: hoog sensitief bestaat niet. Niet helemaal eerlijk dat ik die titel gebruik om lezers te trekken 😉. Ik denk namelijk wel dat het bestaat, maar ik geloof niet op de manier waarop velen de term kennen. Het is in mijn ogen iets dat bij deze samenleving hoort. Er zitten niet voor niets zoveel mensen thuis met een burn-out.

Er hangt zo’n druk op iedereen. Je moet wel zoveel vrienden op Facebook hebben. Je moet wel de mooiste foto’s op Instagram hebben met een minimaal aantal likes van 100. En kies je om te bloggen? Dat moet je wel minimaal aan zoveel bloggers-events meedoen, bezoekers en volgers hebben om echt een beetje mee te tellen.

En nu wat ik ermee ga doen. Ik ga minderen met alles. Ik wil mijn geluk niet meer vinden in onzinnige dingen als social media, bloggen (don’t worry, ik stop niet), bingewatchen en alles wat nog meer nodig is om in onze samenleving gezien te worden als normaal. Mijn focus moet terug naar wat echt belangrijk is in het leven: mijn gezin, mijn vrienden en mijn geluk vinden in wat ik doe en niet hoe ik overkom op mijn blog en social media.

En… hoe denken jullie over hoog sensitief?

Volg mijn blog ook op  FacebookTwitterInstagram en Bloglovin’
En natuurlijk op Snapchat: leonie_vanmil

Bron foto: Pixabay