Mijn kind kan de was doen http://mijnkindkandewasdoen.nl opvoeding en lifestyle Mon, 07 Jan 2019 06:26:53 +0000 nl hourly 1 https://wordpress.org/?v=4.7.13 Doelen 2019 http://mijnkindkandewasdoen.nl/2019/01/doelen-2019/ http://mijnkindkandewasdoen.nl/2019/01/doelen-2019/#comments Mon, 07 Jan 2019 04:00:54 +0000 http://mijnkindkandewasdoen.nl/?p=14560 Zelf ben ik niet zo van de goede voornemens. Ik ben ervan overtuigd dat wachten tot 1 januari niet werkt. Als je wil stoppen met roken? Waarom niet nu? Wil je meer bewegen? Waarom niet nu? En toch voelde ik naar het einde van het jaar toe een immense drang naar verandering. Waarschijnlijk komt dat…

Het bericht Doelen 2019 verscheen eerst op Mijn kind kan de was doen.

]]>
Zelf ben ik niet zo van de goede voornemens. Ik ben ervan overtuigd dat wachten tot 1 januari niet werkt. Als je wil stoppen met roken? Waarom niet nu? Wil je meer bewegen? Waarom niet nu? En toch voelde ik naar het einde van het jaar toe een immense drang naar verandering. Waarschijnlijk komt dat door de meest chaotisch maand van het jaar. Vooral die laatste week zorgde er bij mij voor dat er motivatie opborrelde en dat ik niet kon wachten op het nieuwe jaar om mijn doelen te verwezenlijken.

Rust
Eén van die doelen is rust. Maar dan vooral in huis. Door gebroken nachten, werken en kinderen die elkaars slaapjes afwisselen komt het nog maar weinig van opruimen. In de avonden ben ik zo moe dat ik het liefst ga slapen op het moment dat de kinderen naar bed gaan. Het lukt me nog aardig om de bende in de keuken even op te ruimen, maar meer komt er meestal niet meer uit. Nu de kleine (van ruim 9 maanden) ook eindelijk weer wat goede nachten ertussen heeft zitten, voel ik dat ik weer meer energie heb. Tijd voor wat rust in huis. Ik heb echt zin om mijn kasten uit te ruimen. De motivatie is er. Nu nog doen.

Schrijven
Rust in huis betekent vaak ook rust in je hoofd. En dat helpt als je je inspiratie op een goede manier wil gebruiken. Het kriebelt enorm om de gaan schrijven. En ook bloggen wil ik wat meer gaan oppakken. Ooit had ik de afspraak met mijzelf (en mijn vriend) gemaakt dat ik iedere dag een uur wilde gaan schrijven. Maar door omstandigheden (zwangerschap) kwam het daar niet van. Wellicht maak ik die afspraak wel weer met mijzelf.

Lezen
Eigenlijk is dit iets wat ik de laatste tijd al heel veel doe. Tegenwoordig pak ik er iedere avond wel een boek bij voor het slapen gaan. En soms lukt het me zelfs om meer dan twee pagina’s te lezen voor mijn ogen dicht vallen.

Dit waren mijn goede voornemens.  Niet veel maar meer dan genoeg. Te veel doelen kost te veel stress en is ook helemaal niet realistisch. Mijn intentie is trouwens ook om zo af en toe een blogje te schrijven over het behalen van mijn doelen.

Volg mijn blog ook op  FacebookTwitterInstagram en Bloglovin’
En op Snapchat: leonie_vanmil

Bron foto: Pixabay

Het bericht Doelen 2019 verscheen eerst op Mijn kind kan de was doen.

]]>
http://mijnkindkandewasdoen.nl/2019/01/doelen-2019/feed/ 1
De thee tag http://mijnkindkandewasdoen.nl/2018/10/de-thee-tag/ http://mijnkindkandewasdoen.nl/2018/10/de-thee-tag/#comments Wed, 17 Oct 2018 04:00:57 +0000 http://mijnkindkandewasdoen.nl/?p=14547 Oké, we hebben een behoorlijk lange nazomer gehad, maar de herfstkriebels zijn hier al een tijdje behoorlijk bezig met kriebelen. En deze theeleut haalt dan ook graag de herfst theetjes weer lekker tevoorschijn. Dat er dus een fijne thee tag langskwam om in te vullen via lotuswritings, kwam als geroepen. Deze is bedacht door 2WMN. Losse thee…

Het bericht De thee tag verscheen eerst op Mijn kind kan de was doen.

]]>
Oké, we hebben een behoorlijk lange nazomer gehad, maar de herfstkriebels zijn hier al een tijdje behoorlijk bezig met kriebelen. En deze theeleut haalt dan ook graag de herfst theetjes weer lekker tevoorschijn. Dat er dus een fijne thee tag langskwam om in te vullen via lotuswritings, kwam als geroepen. Deze is bedacht door 2WMN.

Losse thee of theezakjes
Van losse thee geniet ik het meest. Maar ik zal heel eerlijk bekennen dat ik vaak te lui ben om losse thee te zetten. Een zakje pakken is dan toch wel erg makkelijk.

Sterke thee of slappe thee
slap. Daar kan ik heel kort over wezen. De thee wordt anders te bitter. Ik weet nog wel dat ik in Engeland regelmatig de fout maakte om thee te bestellen, zonder los om het zakje te vragen.

Wat voor lekkers eet jij graag bij de thee?
Koek, taart, chocola. You name it.

Wat zijn je favoriete theemerken?
Lipton vind ik altijd erg goede thee hebben. En de losse thee haal ik altijd bij Simon Lévelt.

Drink je op een bepaalde tijdstippen een specifieke soort thee?
Bij het ontbijt Rooibos of groene thee. In de avond Kamille, Jasmijn of Brandnetelthee. ’s Middags vind ik thee met een smaakje wel lekker. Zoals Appel-kaneel van de Albert Heijn of Winterglow van Pickwick.

Noem je drie favoriete theesmaken van dit moment

  • Jasmijnthee van Simon Lévelt
  • Winterglow van Pickwick
  • Appel-kaneel van de Albert Heijn

Uit welke kopje(s) of glazen drink je het liefst thee?
Die grote glazen van de Ikea. Ik geloof dat iedereen die wel in de kast heeft staan.

Waar moet jouw ideale theekopje aan voldoen?
Hij moet vooral groot zijn. Ik moet niet 80 keer heen en weer lopen voor een nieuw kopje.  Ik heb ook geen theepot.

Wanneer geniet je het meest van een kopje thee?
Als het buiten koud of regenachtig is. Van mij mag het dan nu ook echt herfst worden.

Volg mijn blog ook op  FacebookTwitterInstagram en Bloglovin’
En op Snapchat: leonie_vanmil

Bron foto: Eigen collectie

Het bericht De thee tag verscheen eerst op Mijn kind kan de was doen.

]]>
http://mijnkindkandewasdoen.nl/2018/10/de-thee-tag/feed/ 2
Ik ben geen tassenmens http://mijnkindkandewasdoen.nl/2018/09/geen-tassenmens/ http://mijnkindkandewasdoen.nl/2018/09/geen-tassenmens/#respond Thu, 27 Sep 2018 04:00:25 +0000 http://mijnkindkandewasdoen.nl/?p=14540 Ik ben niet heel erg een doorsnee vrouw als het om spullen gaat. Ik loop maanden in dezelfde kleren (Misschien zelfs wel jaren). Wel gewassen hoor, maar neem gewoon de moeite niet om even nieuwe kleren te kopen. Ik loop nog steeds in kleding van voor mijn zwangerschap. Ik heb twee paar schoenen, voor ieder…

Het bericht Ik ben geen tassenmens verscheen eerst op Mijn kind kan de was doen.

]]>
Ik ben niet heel erg een doorsnee vrouw als het om spullen gaat. Ik loop maanden in dezelfde kleren (Misschien zelfs wel jaren). Wel gewassen hoor, maar neem gewoon de moeite niet om even nieuwe kleren te kopen. Ik loop nog steeds in kleding van voor mijn zwangerschap. Ik heb twee paar schoenen, voor ieder seizoen een paar, die ik draag tot de gaten erin zitten en hetzelfde geldt voor tassen. Ik ben dus niet een vrouw die iedere maand via allerlei verkoopsites een hele nieuwe garderobe besteld. Zo was ik al. En nu ik kinderen heb, is het nog erger geworden. Een tas er extra bij hebben vind ik alleen maar onhandig en extra sjouwwerk. Ik ben gewoon geen tassenmens. Maar wat neem ik dan mee?

Luiers, billendoekjes en luierzakjes
Ik zat dus een keer op een verjaardag zonder. En uitgerekend toen had de peuter een doorgelekte poepluier. Zul je net zien. Gelukkig was er iemand die luiers bij zich had.

Reservekleding voor de kids
Op diezelfde verjaardag zaten we zonder. De doorgelekte poepluier viel mee. Dus we lieten de romper met dat ene kleine poeprandje maar even zitten tot we thuis waren. Maar vergeten doe ik niet meer.

Telefoon en portemonnee
Sinds ik kinderen heb, gebruik ik geen portemonnee meer. Ik wil aan zo weinig mogelijk denken. Dus als ik aan mijn telefoon denk, heb ik ook automatisch mijn portemonnee bij me. Dit doe ik dus al 2,5 jaar en sinds kort heb ik er zelfs één waarbij ik nog meer pasjes in kwijt kan. Ik werd helemaal verliefd op het telefoonhoesje met “Live your dream”. Die schrijfveer (althans, voor mij is het een schrijfveer) past natuurlijk helemaal in het plaatje van die droom. Nadeel aan deze is dat hij best dik is. Hij past niet heel makkelijk meer in mijn kontzak, maar ik kan dan wel weer meer pasjes meenemen.

Kolfapparaat
Deze heb ik niet altijd bij me. Maar wel drie dagen in de week naar mijn werk. Anders krijgen we een melkexplosie. Daar wordt niemand blij van.

Power bank
En sinds kort neem ik ook een power bank mee naar mijn werk. Als ik tijdens mijn pauze zit te kolven, dood ik lekker de tijd met Netflix. Mijn telefoon is dan wel erg snel leeg. Maar no worries, die is ook zo weer vol.

Kortom, als ik niet aan het werk ben of kinderen bij me heb, hoef ik alleen maar aan mijn sleutels en telefoon te denken. Die stop ik in mijn jaszak en klaar!

Meer vrouwen die geen tas meer meenemen voor zichzelf? Of ben ik echt de enige?

Volg mijn blog ook op  FacebookTwitterInstagram en Bloglovin’
En op Snapchat: leonie_vanmil

Bron foto: Eigen collectie

Dit artikel kwam tot stand door een samenwerking

Het bericht Ik ben geen tassenmens verscheen eerst op Mijn kind kan de was doen.

]]>
http://mijnkindkandewasdoen.nl/2018/09/geen-tassenmens/feed/ 0
De kraamweek from hell http://mijnkindkandewasdoen.nl/2018/09/kraamweek-from-hell/ http://mijnkindkandewasdoen.nl/2018/09/kraamweek-from-hell/#respond Wed, 05 Sep 2018 04:00:57 +0000 http://mijnkindkandewasdoen.nl/?p=14529 Inmiddels is het al weer ruim 5 maanden geleden dat onze kleine is geboren en kraamhulp kregen. Voor de meeste is de kraamhulp een geschenk uit de hemel. Ik heb mijn kraamweek als zeer stressvol ervaren. Iets wat niet fijn is als je net bevallen bent, moet wennen aan een kleintje en een peuter in…

Het bericht De kraamweek from hell verscheen eerst op Mijn kind kan de was doen.

]]>
Inmiddels is het al weer ruim 5 maanden geleden dat onze kleine is geboren en kraamhulp kregen. Voor de meeste is de kraamhulp een geschenk uit de hemel. Ik heb mijn kraamweek als zeer stressvol ervaren. Iets wat niet fijn is als je net bevallen bent, moet wennen aan een kleintje en een peuter in huis hebt die er nog meer aan moet wennen. Mijn bevalling was echt een droombevalling. Ik kan er een verhaal over gaan schrijven, maar die zou erg saai zijn geweest. Het was een bevalling zoals een bevalling omschreven wordt in de boeken. Wel fijn na mijn eerste ervaring met bevallingen. Maar daar tegenover stond dat de kraamweek echt a week from hell was.

Ik beviel een paar dagen voor het paasweekend. Dus toen onze kraamhulp kwam kreeg ik meteen de mededeling dat zij er maar drie dagen zou zijn en een collega het van haar overnam voor de overige 5 dagen. Op zich had ik daar geen problemen mee, maar een beetje overleg vanuit de organisatie was op zich wel fijn geweest. Op dat moment dacht ik nog dat dit het ergste was dat mij deze week kon overkomen.

Spacekadet
Al snel kwam ik erachter dat onze kraamhulp er nogal een aparte manier van werken op nahield. Zij nam ons totaal niet mee in verzorging van de baby, maar bemoeide zich constant met de peuter die best wel moeite had met de nieuwe situatie en een kraamhulp over de vloer. Overal had zij cursussen voor gevolgd wat haar zweverige manier van opvoeden bevestigde, volgens haar. Dat zij te maken had met een afgestudeerde hbo-pedagoog had ze geloof ik niet helemaal in de gaten. Dus dat gaf af en toe leuke discussies. Verder werd de was prima gedaan en werd er goed schoongemaakt. Dus tot zover geen klachten. Mijn vriend noemde haar een spacekadet, en eigenlijk konden we er wel om lachen…

… Tot de derde dag. Mijn vriend was buiten met de peuter en speelden in de zandbak. Mijn peuter gooide zand uit de zandbak en mijn vriend had hem daar al een paar keer voor gewaarschuwd. De peuter luisterde niet met als gevolg dat hij naar binnen moest. Het was niet zo dat hij daar niet voor was gewaarschuwd. Gevolg: peuterdriftbui. Gelijk kreeg mijn vriend de opmerking dat het voor een peuter heel belangrijk is om met zand te spelen. Dus als hij dat niet wilde dat we maar met hem naar het strand moesten gaan. Nogal gezagsondermijnend en dus voor ons niet oké om zo’n opmerking te maken op dat moment. Zij kwam hier als onze kraamhulp en niet als opvoedondersteuner. En zelfs al was ze onze opvoedondersteuner geweest, is dit niet de manier waarop je het aanpakt. Mijn vriend reageerde kribbig en ging weer verder met opvoeden van onze peuter.

Onderdrukte reflexen
Voor mij was echt de maat helemaal vol op het moment dat zij over ons wipstoeltje begon. Die had ze zien staan, maar was natuurlijk helemaal niet goed. Haar idee was namelijk dat je daarmee reflexen onderdrukt. Als je mijn mening zou vragen vallen reflexen helemaal niet te onderdrukken. Daar zijn het reflexen voor, lijkt mij. Maar goed, ik nieuwsgierig naar haar verhaal wilde wel eens weten wat ze erover te zeggen had. En toen kwam ze met een lijst. Een lijst met allemaal problemen die zij bij de voorgaande twee dagen bij mijn peuter had gezien. Zijn gedrag was namelijk niet door een nieuwe baby in huis. Nee, het was allemaal de schuld van die wipper waar we hem als baby in hadden gezet. Oh ja, hij heeft ook nog een vergrote kans op kanker. De conclusie van de wipper had ze trouwens getrokken na het alleen maar zien staan van de wipper, zonder dat zij überhaupt informatie had over hoe vaak wij dat ding voor hem hadden gebruikt.

Als je nog nooit echt oren hebt zien klapperen, was dit de dag dat je bij mij dit voor het eerst kon aanschouwen. Verbouwereerd over wat ze allemaal zei, ging ik de rest van de dag in standje passive aggressive. Wel aan de google geslagen op zoek naar onderdrukte reflexen. Maar wetenschappelijk onderbouwde informatie heb ik nog niet kunnen vinden erover.

De volgende dag kwam onze nieuwe kraamhulp. En wat een schat was dat. De eerste minuut was ik gelijk helemaal blij met haar. Maar ook zij veroorzaakte stress, maar dan op een andere manier. Ze was druk en aanwezig en daar reageerde mijn peuter ook heel erg op. Die werd er enorm druk van. En als zij weg was, keerde de rust bij de peuter ook weer terug. En het wassen ging niet helemaal goed. Ik stond dus 4 dagen na de bevalling weer zelf wasjes te draaien, want ze deed zoveel was splitsen waardoor ik soms maar 5 dingen uit de wasmachine haalde die ze op een programma had gezet die 3 uur duurde. Niet heel efficiënt dus. Er lag een enorme berg wasgoed op zolder, die niet weg te krijgen viel.

Onze tweede kraamhulp was stukken beter en ik ben heel blij dat zij de eerste kraamhulp over heeft genomen. Zij gaf mij het gevoel dat het gedrag van onze peuter heel normaal was en dat wij absoluut niets fout deden. Zij zag juist dat we enorm ons best deden om het voor onze peuter zo aangenaam mogelijk te maken. Maar de rust kwam pas echt terug, toen ook onze laatste kraamhulp weg was.

Hebben jullie je kraamweek ook als stressvol ervaren?

Volg mijn blog ook op  FacebookTwitterInstagram en Bloglovin’
En op Snapchat: leonie_vanmil

Bron foto: Pixabay

Het bericht De kraamweek from hell verscheen eerst op Mijn kind kan de was doen.

]]>
http://mijnkindkandewasdoen.nl/2018/09/kraamweek-from-hell/feed/ 0
Favoriete kinderboeken – TAG http://mijnkindkandewasdoen.nl/2018/07/favoriete-kinderboeken-tag/ http://mijnkindkandewasdoen.nl/2018/07/favoriete-kinderboeken-tag/#respond Wed, 18 Jul 2018 04:00:46 +0000 http://mijnkindkandewasdoen.nl/?p=14516 Ik doe niet veel TAG’s meer, omdat dat niet meer past bij wat ik wil voor mijn blog. Maar voor deze TAG van Merel maak ik een uitzondering. Want dit past juist wel goed bij mijn blog. Alles over lezen en schrijven, hè 😉.  Dus kinderboeken kunnen niet achterblijven. Ik kwam hem bij Mirjam tegen…

Het bericht Favoriete kinderboeken – TAG verscheen eerst op Mijn kind kan de was doen.

]]>
Ik doe niet veel TAG’s meer, omdat dat niet meer past bij wat ik wil voor mijn blog. Maar voor deze TAG van Merel maak ik een uitzondering. Want dit past juist wel goed bij mijn blog. Alles over lezen en schrijven, hè .  Dus kinderboeken kunnen niet achterblijven. Ik kwam hem bij Mirjam tegen en wilde hem meteen invullen. Bij deze.

Hebben jullie een voorleesritueel?
ja. Iedere avond voor het slapen gaan, gaan we met zijn allen op het grote bed zitten. Dan mag de peuter boekjes kiezen.

Wat zijn de favoriete boeken van je kind(eren)?
Nijntje is erg favoriet. Maar ook Wij gaan op berenjacht. En alle boeken met voertuigen. Als er maar een tractor in staat.

Welk boek vind je verschrikkelijk?
De goedkope boekjes van de Action. Mijn zoontje vindt ze erg leuk, maar die verhaaltjes gaan echt nergens over. Haha.

Welk boek lees jij het liefst voor?
Nijntje vind ik altijd erg leuk om te lezen. Die rijmpjes lezen lekker voor. Ook vind ik Mama kwijt en Hé, wie zit er op de wc? erg leuk!

Welk boek las je als kind het liefst?
Zelf las ik graag Minoes van Annie MG Schmidt. Maar ook las ik graag de boeken van Roald Dahl en later de boeken van Carry Slee. Mijn liefde voor thrillers begon ook al vroeg. Ik las graag RL. Stine. Je weet wel die van Fear Street. Ik verzamelde ze allemaal.

Stimuleer je het lezen van kinderboeken?
Ja. Ik vind lezen erg belangrijk en stimuleer het graag. Natuurlijk kan die kleine van mij nog helemaal niet lezen, maar hij kan prima zien. Dus als ik onze jongste telg aan het voeden ben, vraag ik de peuter om er een boekje bij te pakken. Meestal pakt hij kijkboekjes met voertuigen erbij en zit hij er ronduit over te vertellen.

Hebben jullie een abonnement op de bieb?
Dat hadden we wel. Via Boekstart hadden we voor onze oudste een gratis jaarabonnement. Die is inmiddels afgelopen, maar onze jongste kan er nu één krijgen. Dus dat gaan we binnenkort maar eens doen. En daarmee kan ik ook boeken voor peuters lenen. Overigens hebben mijn kinderen hun eigen persoonlijke bieb. Ik geloof dat de kinderen inmiddels meer boeken hebben dan papa en mama bij elkaar .

Welke onbekender kinderboek zou je anderen aanraden?
Ik weet niet of die heel onbekend is, maar het boekje Van top tot teen van Eric Carle (die van Rupsje Nooitgenoeg) vind ik wel een aanrader. Deze gaat over allemaal dieren die op een bepaalde manier bewegen en dan doet een kindje dit na. Mijn zoontje doet het ook graag na en zo leert hij zijn eigen lichaam kennen. Goed voor de grove motorische vaardigheden.
En de peuter vindt De Kleurenkat van Jane Cabrera erg leuk. Dit gaat over een kat die zich afvraagt wat zijn lievelingskleur is. Super schattig boekje die de peuter laat kennis maken met alle kleuren.

Wie is je favoriete kinderboekenschrijver/schrijfster?
Annie MG Schmidt is toch wel mijn all time favorite en in mijn ogen de meest geniale schrijfster die er bestond. Verhalen, rijmpjes, liedjes. Zij kon het allemaal.

Gebruik je stemmetjes tijdens het lezen?
Jazeker. Ik ben niet anders gewend vanuit mijn werk als pedagogisch medewerker. Intonatie in stem prikkelt het verhaal. Zelf vind je het ook niet leuk om naar een monotone presentatie te luisteren. Dus waarom zouden kinderen geboeid blijven als jij het verhaal saai brengt.

Wat is je favoriete voorleestip?
Zoals hierboven genoemd: de intonatie in je stem.

Verder zou ik gewoon mijn hele oude artikel over voorlezen er gewoon nog even bijpakken ;).

Volg mijn blog ook op  FacebookTwitterInstagram en Bloglovin’
En op Snapchat: leonie_vanmil

Bron foto: Eigen collectie

Het bericht Favoriete kinderboeken – TAG verscheen eerst op Mijn kind kan de was doen.

]]>
http://mijnkindkandewasdoen.nl/2018/07/favoriete-kinderboeken-tag/feed/ 0
Voorwaarden om te kunnen schrijven http://mijnkindkandewasdoen.nl/2018/07/voorwaarden-om-kunnen-schrijven/ http://mijnkindkandewasdoen.nl/2018/07/voorwaarden-om-kunnen-schrijven/#comments Tue, 10 Jul 2018 04:00:27 +0000 http://mijnkindkandewasdoen.nl/?p=14506 Beginnen met schrijven blijft bij mij echt een dingetje. Bij mij moeten de omstandigheden echt perfect zijn. En dat is het nooit 😉. Maar wat zijn al die omstandigheden dan? Opgeruimd huis Rust in huis betekent rust in mijn hoofd. Ik moet echt even wat opbiechten, want hier heb ik dus moeite mee. Toen ik…

Het bericht Voorwaarden om te kunnen schrijven verscheen eerst op Mijn kind kan de was doen.

]]>
Beginnen met schrijven blijft bij mij echt een dingetje. Bij mij moeten de omstandigheden echt perfect zijn. En dat is het nooit . Maar wat zijn al die omstandigheden dan?

Opgeruimd huis
Rust in huis betekent rust in mijn hoofd. Ik moet echt even wat opbiechten, want hier heb ik dus moeite mee. Toen ik nog geen kinderen had, had alles in huis wel een plekje. Sinds we kinderen hebben is dat systeem ver te zoeken. En sinds de tweede geboren is ontploffen er meerdere bommen per dag. Aan het einde van de dag ruim ik het wel op. Zoals de keuken bijvoorbeeld. Maar om nou gelijk het hele huis strak te trekken, heb ik dan weer weinig zin in. Uiteindelijk blijven er dus te veel prikkels liggen, waardoor mijn concentratie vaak nul is. Zelfs boodschappenlijstjes kan ik niet meer over nadenken en worden de irritatiesnaren snel geraakt. Dat zouden ook nog de ontzwangerhormonen kunnen zijn hoor.

Rust
Je hebt mensen die altijd muziek of de televisie aan moeten hebben. Daar functioneren zij goed op. Ik ben dus niet zo’n persoon. Mij kun je net zo goed in een hutje op de hei achterlaten. Dan kan ik pas nadenken. En het is een beetje druk in huis momenteel. Wel gezellig hoor. Maar niet heel productief op schrijfgebied.

Inspiratie
Dit is toch wel een hele belangrijke. Zonder inspiratie zou ik niet eens weten wat er op papier gezet moet worden. Maar hieraan geen gebrek.

Tijd
Dan weer wel een gebrek aan tijd. Twee kinderen, waarvan een peuter die lekker aan het puberen is en een newborn die de baby aan het uithangen is. Need I say more. Ja. Ik heb er namelijk ook nog een baan naast, een huishouden, een man die mijn aandacht wil en een sociaal leven. Soort van dan. En oh, ja, ergens tussendoor probeer ik te slapen.

Uitgerust
En dat slapen vraagt ook wel eens om problemen. Zonder slaap heb ik echt concentratieproblemen. Maar ik moet er nog steeds twee keer in een nacht uit om de kleine te voeden. Meestal slaapt hij gelukkig wel weer verder. Maar soms moet ik er toch nog een paar keer uit om die fijne speen terug in zijn mondje te doen.

Alles kunnen loslaten
Soms heb je periodes in je leven waarbij je hoofd één grote brij is aan… toestanden. Op dit moment heb ik dat dus. Ik ben net weer aan het werk gegaan, er gebeuren dingen op je werk, er gebeuren nog meer dingen en vervolgens kun je niet meer nadenken en zelfs de eerste zin van deze alinea niet eens meer normaal formuleren. (Vandaar…). Dan heeft schrijven aan je boek dus ook geen zin. Zelfs als ik een serie zit te kijken dwalen mijn gedachten af naar andere dingen. Loslaten is de enige oplossing. Als je dat kunt, tenminste.

Ben ik nog voorwaarden vergeten? Ik hoor graag wat jullie voorwaarden zijn om te kunnen schrijven/bloggen/andere hobby’s.

Volg mijn blog ook op  FacebookTwitterInstagram en Bloglovin’
En op Snapchat: leonie_vanmil

Bron foto: Pixabay

Het bericht Voorwaarden om te kunnen schrijven verscheen eerst op Mijn kind kan de was doen.

]]>
http://mijnkindkandewasdoen.nl/2018/07/voorwaarden-om-kunnen-schrijven/feed/ 2
“Schrijven kreng” http://mijnkindkandewasdoen.nl/2018/06/schrijven-kreng/ http://mijnkindkandewasdoen.nl/2018/06/schrijven-kreng/#comments Fri, 15 Jun 2018 04:00:26 +0000 http://mijnkindkandewasdoen.nl/?p=14493 Vorige keer vertelde ik dat ik dit boek (Schrijven Kreng van Lisette Jonkman) ben gaan lezen om zo niet na te hoeven denken over het schrijven. Yes, I said it. Dit boek wilde ik al heel lang lezen voor alle tips en tricks. Maar de doorslag kwam nadat ik met mijn vriend de deal had…

Het bericht “Schrijven kreng” verscheen eerst op Mijn kind kan de was doen.

]]>
Vorige keer vertelde ik dat ik dit boek (Schrijven Kreng van Lisette Jonkman) ben gaan lezen om zo niet na te hoeven denken over het schrijven. Yes, I said it. Dit boek wilde ik al heel lang lezen voor alle tips en tricks. Maar de doorslag kwam nadat ik met mijn vriend de deal had gemaakt om iedere dag met schrijven bezig te zijn. En ik was te moe (wel of niet door de zwangerschap ) om iedere avond mijn creativiteit de vrije loop te laten. Dus eigenlijk was dit boek lezen schrijfontwijkend gedrag. Iets wat in dit boek ook veelvuldig genoemd werd.

Confronterend
Behoorlijk confronterend was het boek. Want wat heb ik toch een talent voor schrijfontwijkend gedrag. Ik heb overal een excuus voor. Was het eerst mijn zwangerschap. Is het nu onze newborn. En dan zal het straks mijn werk wel weer zijn. Ik weet ze allemaal te verzinnen.

Motiverend
Lisette Jonkman wist mij in dit boek iedere keer weer het spreekwoordelijke schop onder mijn hol te geven. Is het gelukt? Nog niet (schaamrood op mijn kaken). Wel motiveerde het mij om weer wat met mijn blog te gaan doen en deze als een stok achter de deur te gaan gebruiken. Update: tot nu toe is er van schrijven voor een “bestseller” nog helemaal niets terecht gekomen. En daar is het schrijfontwijkende gedrag weer: Newborn in tha house, hè!! Met andere woorden: weinig slaap en weinig tijd.

Inspirerend
Omdat Lisette Jonkman is een Ckicklit auteur en haalt veel voorbeelden uit haar boeken. Het eerste genre wat bij mij opkomt is een Harry Potter-achtige jeugdboek. Maar ook ik had een Chicklit verhaal in mijn hoofd. En ik kreeg door dit boek alleen maar meer en meer inspiratie om te gebruiken voor mijn eigen Chicklit (als die er ooit komt).

Alles samenvattend vond ik dit boek dus geweldig. Dit boek komt met zoveel tips. Ze geeft aan waar haar voorkeuren liggen van manier van schrijven. Maar ook welke andere manieren er nog meer zijn en waarom je die zou kunnen gebruiken. Lekker vaag allemaal. Maar dat doe ik bewust, want dit boek moet je gewoon lezen. Dit artikel wordt absoluut niet gesponsord, en dus echt mijn mening. Een echte aanrader voor een beginnende auteur.

Hebben jullie dit boek al gelezen?

Volg mijn blog ook op  FacebookTwitterInstagram en Bloglovin’
En op Snapchat: leonie_vanmil

Het bericht “Schrijven kreng” verscheen eerst op Mijn kind kan de was doen.

]]>
http://mijnkindkandewasdoen.nl/2018/06/schrijven-kreng/feed/ 2
Waarom het belangrijk is om een burn-out serieus te nemen http://mijnkindkandewasdoen.nl/2018/06/de-burn-out/ http://mijnkindkandewasdoen.nl/2018/06/de-burn-out/#comments Tue, 12 Jun 2018 04:00:24 +0000 http://mijnkindkandewasdoen.nl/?p=14461 Laatst plaatste ik een post op mijn Instagram met een uitgebreide tekst eronder. Doe ik normaal gesproken nooit. Maar nu vond ik het even nodig en ik wil er eigenlijk nog meer over kwijt. Mijn blog is daarvoor een uitstekend kanaal. Ik wil het namelijk met jullie hebben over de burn-out. Hier kwam ik op…

Het bericht Waarom het belangrijk is om een burn-out serieus te nemen verscheen eerst op Mijn kind kan de was doen.

]]>
Laatst plaatste ik een post op mijn Instagram met een uitgebreide tekst eronder. Doe ik normaal gesproken nooit. Maar nu vond ik het even nodig en ik wil er eigenlijk nog meer over kwijt. Mijn blog is daarvoor een uitstekend kanaal. Ik wil het namelijk met jullie hebben over de burn-out.

Hier kwam ik op door de documentaire over Avicii. De wereld-dj die in april overleed. Deze documentaire ging over zijn carrière en hoe deze uiteindelijk eindigde. Een documentaire die mij een brok in mijn keel gaf. Tranen in mijn ogen. Het onbegrip van de mensen om hem heen greep ook mij naar de keel. Hoe vaak moet je aangeven dat je stress voelt? Hoe vaak moet je aangeven dat optreden nog eens je dood wordt? Want dat heeft hij meerdere keren gezegd. Mensen om hem heen wilden het niet horen. Dat zou hun miljoenen kosten. Dus dan maar je kop in het zand steken en geld blijven verdienen over het hoofd van zo’n jonge jongen.

Ik vind dat er zoveel onbegrip is voor het hele woord Burn-out. Het wordt gezien als een hype. Een aanstelleritis-diagnose. Iets waar veel jonge mensen mee kampen. “Get over yourself”, hoor ik mensen nog net niet roepen. Maar het is wel iets wat veel mensen denken.

De diagnose burn-out heeft de huisarts mij nooit gegeven. Wel heb ik er behoorlijk tegenaan gezeten. Het waren dagen dat ik alleen maar kon huilen. Dagen dat ik alleen maar mijzelf kon opsluiten in huis. Dagen waarbij ik mij het liefst verstopte in mijn telefoon. Zo hoefde ik tenminste niet na te denken over mijn leven. Mijn leven die alleen maar stress veroorzaakte. Ik zeg dagen, maar het waren geen dagen. Maanden heb ik mij zo gevoeld. Totaal een half jaar. Ik ben naar de huisarts geweest. Ik heb geprobeerd om met het stressgevoel te leren omgaan. En toen was ik het zat en heb ik de stekker uit mijn baan getrokken. Met veel pijn in mijn hart. Want ik had het, ondanks de stress, heel erg naar mij zin binnen het bedrijf waar ik werkte. Er werkten lieve mensen en ik voelde mij weer gewaardeerd. Iets wat ik tijdens de baan ervoor helemaal niet gevoeld heb. Ik had hun dus nodig. Maar tegelijkertijd voelde ik mij ellendig, omdat ik door de jaren ervoor een enorme drang voelde om mijzelf te bewijzen.

Ik heb nooit thuis gezeten met een burn-out. Ik vond vrijwel direct een baan met minder verantwoordelijkheden. Een baan waar ik even “tot rust” kon komen. En dat heeft mij zeker goed gedaan. En nog voel ik af en toe stress. Want de maatschappij laat mij denken dat ik minimaal een HBO-functie moet hebben. Zeker als je ook HBO gestudeerd hebt. En je bent maar saai als je geen ambities hebt. Of in ieder geval niet werkt aan je ambities. En dan heb ik het nog niet eens over social media gehad. Geven de filters over mijn foto’s wel goed mijn “perfecte leven weer?

Kortom, deze samenleving die wij met zijn allen gecreëerd hebben, is in mijn ogen fucked up. En millennials hebben er nog eens extra onder te lijden door het hele social media verhaal.

Het gaat inmiddels goed met mij hoor. Dit artikel komt een beetje depressief over, maar dit is allang niet meer hoe ik mij voel. Het Follow your dreams-principe, van tegenwoordig, grijpt mij soms nog wel eens naar de keel. Voor sommigen lijkt het zo simpel. Maar ik heb thuis ook nog twee mondjes die gevuld moeten worden. Maar de tijd om echt mijn dromen te kunnen volgen komt nog wel. Nu geniet ik enorm van mijn gezin en voel ik alleen maar heel veel geluk. Het enige wat ik wil is meer begrip voor het onderwerp. Luister naar anderen over hun gevoelens in plaats van oordelen.

Volg mijn blog ook op  FacebookTwitterInstagram en Bloglovin’
En op Snapchat: leonie_vanmil

Bron foto: Pixabay

Het bericht Waarom het belangrijk is om een burn-out serieus te nemen verscheen eerst op Mijn kind kan de was doen.

]]>
http://mijnkindkandewasdoen.nl/2018/06/de-burn-out/feed/ 4
Schrijfontwijkend gedrag http://mijnkindkandewasdoen.nl/2018/05/schrijfontwijkend-gedrag/ http://mijnkindkandewasdoen.nl/2018/05/schrijfontwijkend-gedrag/#respond Tue, 29 May 2018 04:00:42 +0000 http://mijnkindkandewasdoen.nl/?p=14385 Het is alweer een tijdje geleden toen ik aankondigde mijn blog om te dopen tot een stok achter de deur om meer te gaan schrijven. Ik beschreef ook gelijk maar even wat ik had gedaan. Dus voor mijn gevoel was ik echt goed bezig en lekker op dreef. Maar toch betrapte ik mijzelf op schrijfontwijkend…

Het bericht Schrijfontwijkend gedrag verscheen eerst op Mijn kind kan de was doen.

]]>
Het is alweer een tijdje geleden toen ik aankondigde mijn blog om te dopen tot een stok achter de deur om meer te gaan schrijven. Ik beschreef ook gelijk maar even wat ik had gedaan. Dus voor mijn gevoel was ik echt goed bezig en lekker op dreef. Maar toch betrapte ik mijzelf op schrijfontwijkend gedrag. Hierbij mijn top 3.

  1. Met stip op nummer 1 staat toch wel mijn gesteldheid. Net een kleine erbij, nog een puberende peuter rondlopen, slapeloze nachten en dan heb ik het nog niet eens gehad over al mijn ontzwanger toestanden. Kortom, de woorden moe, hoofdpijn en gewoon geen zin komt hier (bijna) dagelijks voorbij.
  2. Geen tijd is ook zo’n mooie. Twee dagen in de week zit de peuter op de opvang. Nu ik nog verlof heb, betekent dat dus dat als de newborn lekker ligt te slapen er voor mij tijd zat is om lekker te schrijven. En doe ik dat? Nee. Reden? De bovengenoemde. Maar dus ook geen tijd. Want de dagen dat de peuter op de opvang zit, kan ik ongestoord wassen, stofzuigen, dweilen en… een boek lezen. Oh en bingewatchen. En het ergste is nog, als ik een boek lees of een serie zit te kijken is de zin om te schrijven echt mega. De inspiratie vliegt mij om te oren. En dan komen de bovenste smoezen om de hoek kijken. En de avonden dan? Welke avonden? Zodra de peuter op bed ligt, begint de kleine met zijn krampjes. Nu wordt dit wel steeds minder, gelukkig. Dus ik heb het gevoel wel steeds meer mijn avonden terug te krijgen.
  3. Sinds de newborn er is, is het één grote chaos in huis. Dit herkende ik ook wel van de periode toen onze peuter net geboren was. Ik weet dus ook wel dat het tijdelijk is. Hoewel… nou daar ga ik verder niet over door. Anyway, chaos in huis, betekent chaos in mijn hoofd. En dus is de concentratie ver te zoeken. Eerst dus even opruimen, waarna er vrij weinig tijd (daar heb je hem weer) over blijft om echt nog even lekker te gaan typen.

Ik heb het maar even bij 3 punten gelaten. Hopelijk heb ik binnenkort mij avonden weer wat meer terug en lukt het dan om wat meer tijd vrij te krijgen voor schrijven. Maar over een maand ga ik weer aan het werk. Waarschijnlijk begin ik dan weer met smoezen over moe en afgepeigerd. Feit blijft dat ik er gewoon tijd voor vrij moet maken en niet moet miepen over moeheid en pijntjes. Dus laat ik daar eerst maar even aan gaan werken dan

Volg mijn blog ook op  FacebookTwitterInstagram en Bloglovin’
En op Snapchat: leonie_vanmil

Bron foto: Pixabay

Het bericht Schrijfontwijkend gedrag verscheen eerst op Mijn kind kan de was doen.

]]>
http://mijnkindkandewasdoen.nl/2018/05/schrijfontwijkend-gedrag/feed/ 0
Wat heb ik tot nu toe gedaan http://mijnkindkandewasdoen.nl/2018/04/tot-nu-toe/ http://mijnkindkandewasdoen.nl/2018/04/tot-nu-toe/#comments Wed, 18 Apr 2018 04:00:46 +0000 http://mijnkindkandewasdoen.nl/?p=14166 In eerste instantie gaf ik aan dat ik wilde stoppen met bloggen om mij meer te kunnen focussen op het schrijven. Later bedacht ik mij en wilde ik deze blog hoofdzakelijk niet meer als een mamablog gebruiken, maar als een blog om jullie op de hoogte te houden van mijn schrijfavonturen. Een stok-achter-de-deur-blog noemde ik…

Het bericht Wat heb ik tot nu toe gedaan verscheen eerst op Mijn kind kan de was doen.

]]>
In eerste instantie gaf ik aan dat ik wilde stoppen met bloggen om mij meer te kunnen focussen op het schrijven. Later bedacht ik mij en wilde ik deze blog hoofdzakelijk niet meer als een mamablog gebruiken, maar als een blog om jullie op de hoogte te houden van mijn schrijfavonturen. Een stok-achter-de-deur-blog noemde ik het. Want een update schrijven zonder dat er updates zijn, is natuurlijk wat gênant. Maar misschien is het handig om eerst maar eens te vertellen wat ik tot nu toe al gedaan heb om mijn “schrijverscarrière” een kans te geven.

Cursus
Ooit heb ik een cursus gevolgd “schrijven voor kinderen”. Ofwel: kinderboeken schrijven. Een hele leuke cursus al zeg ik het zelf. Ik kon er echt achter komen welke kant ik daarmee op wilde. Gedichten schrijven is dus al niets voor mij. En ook sprookjes schrijven werd het niet. Overigens wel leuk om te weten welke elementen een sprookje een sprookje maakt. Anyway, ik kwam erachter dat fantasie in de trant van Harry Potter meer mijn ding was. Hele verhalen ontstonden in mijn hoofd en tijdens de cursus heb ik ook beginnetjes kunnen maken. Met als doel om het verhaal af te maken. Omdat ik deze cursus tijdens mijn studie pedagogiek volgde, kwam het er verder niet van. Het verwaterde en er bleven onafgemaakte verhalen op mijn laptop staan.

Literatuur
Mijn kast staat vol met boeken over schrijven. Oké, een beetje overdreven misschien. Maar ik heb er wel een aantal staan. En tot nu toe heb ik er pas één gelezen: Schrijven Kreng van Lisette Jonkman. Overigens een geniaal boek. Vooral als er een Chicklit in je hoofd zit, moet je dit boek gelezen hebben. En heb ik nou toevallig ook nog een Chicklit in mijn hoofd zitten. Verwarrend, want dat is zo anders dan die eerdergenoemde Harry Potter-achtige verhalen. Maar moet kunnen, vind ik. Simone van der Vlugt en Carry Slee schrijven ten slotte ook verhalen voor meerdere doelgroepen. Dus waarom zou ik dat niet kunnen. Overigens lees ik zelf heel graag literaire thrillers. Die optie hou ik er voor mijzelf dus ook nog even in.

Vlogs kijken
Ik ben niet echt een vlog-kijker, maar de vlogs van Chinouk Thijssen zijn wel een aanrader voor als je van schrijven en lezen houdt. Haar YouTube-kanaal is heel divers en ze vertelt het ook allemaal heel spontaan en gezellig. Zij heeft ook een vlog gemaakt over hoe een boek bij haar tot stand komt. Dat filmpje heb ik uitgebreid bekeken en aantekeningen van gemaakt. Erg handig voor als je nog nooit een boek hebt geschreven en geen idee hebt waar je moet beginnen.

Beginnen
Met mijn vriend had ik afgesproken om iedere dag, al is het maar een uur, achter mijn laptop te duiken en iets te doen aan schrijfwerk. Tja, dat was van hele korte duur. Ik had één van mijn verhalen van de cursus weer tevoorschijn gehaald en daar een karakterdossier bij geschreven. Verder dan dat kwam ik niet. Probleem: ik werd zwanger. Niet zozeer een probleem, hoor. Maar de vermoeidheid zorgde ervoor dat als de peuter op bed lag, mama ook bekaf was en behoefte had aan slaap. Ik ben toen wel begonnen met het lezen van ‘Schrijven Kreng’. Dat was makkelijker dan na te moeten denken over mijn verhaal. Een goede zet, want dat boek motiveerde mij enorm. En nu, een paar maanden verder, heb ik nieuwe energie gevonden om mij weer aan die afspraak te gaan houden.

Bloggen
Ik kwam dus met het idee om weer te gaan bloggen. Hopelijk werkt het om mij extra te motiveren om te gaan schrijven en mij ook echt aan mijn eigen gemaakte afspraken te houden. Ik moet wel eerlijk bekennen dat onze newborn er nog wel voor zorgt dat de nachten erg kort zijn. Dit helpt niet kan ik vertellen. Ook als de peuter op bed ligt, dan beginnen de krampjes van de baby. Dus weg avonden (en eigenlijk alle vrije tijd). Maar ik zal een manier moeten verzinnen om er toch mee te beginnen. En de krampenfase is zo voorbij. Maar toch: tips zijn welkom.

Volg mijn blog ook op  FacebookTwitterInstagram en Bloglovin’
En op Snapchat: leonie_vanmil

Bron foto: Pixabay

Het bericht Wat heb ik tot nu toe gedaan verscheen eerst op Mijn kind kan de was doen.

]]>
http://mijnkindkandewasdoen.nl/2018/04/tot-nu-toe/feed/ 1