Eigenlijk was het de bedoeling dat er vandaag een nieuw artikel zou verschijnen over mijn zoektocht naar geluk. Als laatste vertelde ik over mijn stage en hoe ik het laatste jaar erg onzeker geworden ben over mijzelf. Hier had ik in de baan erna nog last van. Ik wilde graag vertellen wat er allemaal gebeurde en hoe ik niet happy was met die baan. Maar ik heb besloten om hier heel even mee te stoppen. Vandaag leg ik jullie uit waarom.
Sorry mensen! Omdat ik werd geopereerd, was het vorige week niet gelukt om verder te gaan met mijn zoektocht. Dus het beloofde artikel is een week later. Nu dus. We gaan verder met de cliffhanger van twee weken terug. Cliffhanger? Ja, lees het maar even terug. Dan zie ik jullie zo hier weer.
Zoals ik jullie vorige week vertelde, ging het eerste deel van jaar één van mijn studie niet super soepel. Ik moest wennen aan alle literatuur en het studeren. Maar uiteindelijk lukte het en vond ik een ritme. De twee jaren erna gingen super lekker. Ik had echt mijn roeping gevonden. Het laatste jaar, mijn afstudeerjaar, heb ik weer een enorme dip gehad. De meeste studenten zullen hier last van hebben. Maar ik werd ook weer even geconfronteerd met waar ik dacht jaren geleden overheen gekomen te zijn: ik liet weer over mij heenlopen.
Welkom allemaal. Ik ben er even 2 weken uit geweest. De afgelopen twee weken ben ik heen en weer geslingerd in emoties. Mijn verstand moest even op nul. En ik heb bepaalde beslissingen genomen. Ik laat jullie nog even in spanning welke beslissingen dat waren. Het enige wat ik kan zeggen, is dat het positief is en zin heb in de toekomst. Ik ga daar binnenkort een blog aan wijden. Maar eerst verder met mijn zoektocht. In het vorige deel hebben jullie kunnen lezen dat ik een jaar de opleiding onderwijsassistente heb gedaan. Daarna ben ik gestopt en besloot ik een jaar te gaan werken, om eens rustig na te denken wat ik dan wilde.
In het vorige deel hebben jullie kunnen lezen hoe ik op sociaal gebied een “trauma” overhield aan de brugklas. Allereerst wil ik even zeggen dat ik het vorige deel, het meest spannende deel vond om te schrijven, maar vooral te publiceren. De lieve reacties die ik van jullie heb gekregen, heeft mij moed gegeven om deze serie vooral door te zetten. En dus neem ik jullie in dit deel van mijn zoektocht naar geluk weer mee naar de rest van mijn middelbare schoolcarrière. Want ook dit verliep op leergebied niet behoorlijk soepel.
Vandaag deel 2 uit de serie: Mijn zoektocht naar geluk. Ik vond het erg spannend om eraan te beginnen, maar wat heb ik een leuke en lieve reacties in ontvangst mogen nemen. Dat gaf mij moed om ook deel 2 op mijn blog te knallen. In het vorige deel vertelde ik over mijn 4 basisscholen. We blijven nog even op de basisschool. Want ook met leren is het allemaal nog niet zo makkelijk geweest.
Vorige week kondigde ik deze serie al aan. En nu is het dan echt tijd voor deel 1 van de serie: “Mijn zoektocht naar geluk”. In deze serie neem ik, als laatbloeier, jullie mee naar het verleden en mijn worstelingen om te worden wie ik wil zijn. En hoe alles in mijn leven heeft bijgedragen aan wie ik nu ben. In deel 1 wil ik jullie meenemen naar mijn basisschool periode.
In de nieuwe blog-serie “Mijn zoektocht naar geluk” nemen jullie iedere maandag een kijkje in mijn leven. Ik neem jullie mee in mijn verleden en hoe ik op zoek ben gegaan naar mijn plekje in de samenleving op het gebied van werk, studie, vrienden, huizen etc. En nog steeds op zoek ben. Want ik ben nog niet uitgezocht en volop in ontwikkeling 😉
