Morgen is het zo ver: Dan ben ik jarig!! En omdat ik op zaterdag nooit een blog online zet, besteed ik er vandaag maar vast aandacht aan. Deze mommy’s birthday tag is al weer een tijdje geleden door Linda van Mamaliefde ingevuld. Maar ik kwam hem tegen en ik vond hem zo leuk dat ik hem graag ook wilde invullen. Zij heeft de twee tags van Ellen en Lindsey samengevoegd. Hier komen de vragen.
Gisteren was mijn eerste Moederdag. Dat had ik ergens tussen neus en lippen door wel gezegd tegen mijn vriend, maar ik verwachtte er verder niets van. Het is nog geen 6 weken geleden dat ik ben bevallen, vrijdag was ik jarig en de kraamvisite begint nu los te barsten. Ik was dus zelf ook met hele andere dingen bezig.
Die ochtend maakte de kleine mij wakker. Hij had honger, dus legde ik hem aan. Ondertussen, om mijzelf wakker te houden en niet met hem inslaap te vallen, opende ik Bloglovin’. Daar verschenen uiteraard alle Moederdagblogjes. Dus ik zat nog te geinen: “nou Jorn, maak maar een ontbijtje op bed voor mij”. Dat is trouwens iets wat ik dus echt niet hoef. Ik zit veel liever gezellig met zijn allen aan tafel. En trouwens, ik heb tijdens mijn kraamperiode 1,5 week lang ontbijt op bed gehad. Alleen maar onhandig. Maar het gaat om het idee hè ;-).
Toen we het ontbijt gingen klaarmaken zei mijn vriend dat hij ook echt helemaal niets geregeld had voor Moederdag. Ik weet nou niet of hij teleurstelling van mij verwachtte, maar ik was helemaal niet teleurgesteld. Iedere dag ben ik dankbaar voor ons kleine mannetje. Iedere dag krijg ik een glimlach. Iedere dag heeft hij mij nodig. Meer dan dat kan ik niet wensen. Ook voor mijn verjaardag had ik geen wensen. Behalve dan dat ik graag een dagje, als gezinnetje, uit wilde. Ik moest op mijn verjaardag er ook door mijn vrienden op Facebook aan herinnert worden dat ik jarig was.
Zaterdag gaf mijn vriend mij nog een fantastisch compliment. Hij vond het zo knap dat ik ’s nachts wakker word voor de kleine en dat als hij boos zit te huilen, omdat het niet opschiet, ik gewoon rustig blijf en niet mopper op hem. Die dingen zijn belangrijker voor mij dan het vieren van Moederdag. En zo’n compliment ontvang ik liever vaker in een jaar. Haha.
En het allerbelangrijkste: de gezondheid van mijn zoontje. (Heel cliché, maar wel waar).
Volg mijn blog ook op Facebook, Twitter, Instagram en Bloglovin’
Ineens was die dag er ook weer. De dag waar ik de afgelopen tijd dan weer helemaal niet naar had toegeleefd. Vandaag ben ik namelijk jarig. 31 jaar alweer. Heel gek, want nog geen 6 weken geleden lag ik te bevallen en nu moet ik ook nog nadenken over mijn verjaardag en of dit wil gaan vieren of niet. Omdat we net verhuisd waren, leek het mij leuk om een feestje te organiseren met alles in één: Housewarming, kraamfeest en mijn verjaardag.
Daar heb ik toch maar van afgezien. Ten eerste had ik eigenlijk geen zin om een feestje te organiseren. Ik was/ben nog volop bezig om mijn kleine man te leren kennen. Daarnaast leek het mij niet praktisch tijdens het feest. Mensen willen een rondleiding, de kleine is misschien verdrietig en overprikkeld en moet ik ook nog aandacht geven aan de rest van mijn gasten.
Dus kies ik er voor om mijn verjaardag dit jaar een soort van over te slaan. Volgend jaar weer. En omdat mijn verjaardag dit jaar op de dag na Hemelvaart valt, is mijn vriend lekker vrij. Ik heb er voor gekozen om als gezinnetje wat leuks te gaan doen. We hebben net een abonnement op de dierentuin, dus we gaan daar lekker een ochtendje heen. Vanavond komen mijn schoonouders eten en morgen mijn ouders en mijn zus met haar gezinnetje.
Op die manier laat ik mijn verjaardag niet helemaal stilletjes voorbij gaan in deze gekke periode. Maar zie ik er tenminste ook niet zo tegenop.
herkenbaar?
Volg mijn blog ook Facebook, Twitter, Instagram en Bloglovin’