Het is alweer een tijdje geleden toen ik aankondigde mijn blog om te dopen tot een stok achter de deur om meer te gaan schrijven. Ik beschreef ook gelijk maar even wat ik had gedaan. Dus voor mijn gevoel was ik echt goed bezig en lekker op dreef. Maar toch betrapte ik mijzelf op schrijfontwijkend gedrag. Hierbij mijn top 3.
- Met stip op nummer 1 staat toch wel mijn gesteldheid. Net een kleine erbij, nog een puberende peuter rondlopen, slapeloze nachten en dan heb ik het nog niet eens gehad over al mijn ontzwanger toestanden. Kortom, de woorden moe, hoofdpijn en gewoon geen zin komt hier (bijna) dagelijks voorbij.
- Geen tijd is ook zo’n mooie. Twee dagen in de week zit de peuter op de opvang. Nu ik nog verlof heb, betekent dat dus dat als de newborn lekker ligt te slapen er voor mij tijd zat is om lekker te schrijven. En doe ik dat? Nee. Reden? De bovengenoemde. Maar dus ook geen tijd. Want de dagen dat de peuter op de opvang zit, kan ik ongestoord wassen, stofzuigen, dweilen en… een boek lezen. Oh en bingewatchen. En het ergste is nog, als ik een boek lees of een serie zit te kijken is de zin om te schrijven echt mega. De inspiratie vliegt mij om te oren. En dan komen de bovenste smoezen om de hoek kijken. En de avonden dan? Welke avonden? Zodra de peuter op bed ligt, begint de kleine met zijn krampjes. Nu wordt dit wel steeds minder, gelukkig. Dus ik heb het gevoel wel steeds meer mijn avonden terug te krijgen.
- Sinds de newborn er is, is het één grote chaos in huis. Dit herkende ik ook wel van de periode toen onze peuter net geboren was. Ik weet dus ook wel dat het tijdelijk is. Hoewel… nou daar ga ik verder niet over door. Anyway, chaos in huis, betekent chaos in mijn hoofd. En dus is de concentratie ver te zoeken. Eerst dus even opruimen, waarna er vrij weinig tijd (daar heb je hem weer) over blijft om echt nog even lekker te gaan typen.
Ik heb het maar even bij 3 punten gelaten. Hopelijk heb ik binnenkort mij avonden weer wat meer terug en lukt het dan om wat meer tijd vrij te krijgen voor schrijven. Maar over een maand ga ik weer aan het werk. Waarschijnlijk begin ik dan weer met smoezen over moe en afgepeigerd. Feit blijft dat ik er gewoon tijd voor vrij moet maken en niet moet miepen over moeheid en pijntjes. Dus laat ik daar eerst maar even aan gaan werken dan 😉
Volg mijn blog ook op Facebook, Twitter, Instagram en Bloglovin’
En op Snapchat: leonie_vanmil
Bron foto: Pixabay
