Drie keer knipperen met mijn ogen en toen was er weer een half jaar voorbij. Zo lang geleden is het dat ik heb geblogd en zo lang is het ook geleden dat ik naar mijn doelen heb gekeken. Een gevalletje shame on me (dat inmiddels een stopwoordje begint te worden). Want hoe hoopvol ik over mijn doelen toen was, zo pessimistisch ben ik op dit moment. Sterker nog: ik was eigenlijk alweer vergeten wat mijn doelen waren. Omdat ik de laatste tijd ineens heel veel aanbiedingen kreeg voor samenwerking, vond ik het wel weer tijd om mijn blog nieuw leven in te blazen. En dat doe ik door eerst maar eens door te kijken hoe het ook alweer met mijn doelen van 2019 ging.
Rust
Eén van mijn doelen was rust in huis. Ik moet zeggen dat dit aardig lukt. De mannetjes slapen beide door. En hoewel zij nog steeds erg vroeg wakker zijn, heb ik wel de energie gehad om het één en ander op te ruimen. Niet op het tempo dat ik zou willen. Maar ieder klein beetje is mooi meegenomen. De jongste is nu bijna 15 maanden en intens, maar toch is hij minder hulpbehoevend dan een aantal maanden geleden. En dat merk je.
Schrijven
de inspiratie is er en ook genoteerd. Maar echt de zin om ervoor te gaan zitten, kan ik nog niet helemaal vinden. Het wordt een megaproject in mijn ogen. Iets waar ik nu niet echt zin in heb om mijn volle concentratie op te gooien. Maar dat komt echt nog wel.
Lezen
Dit gaat heel goed. Ik blijf ik een lekkere leesflow. Overdags lees ik niet. Maar in bed lees ik juist heel veel. Ik moet zeggen dat dit dan ook wel weer een beetje ten koste gaat van mijn nachtrust. Maar goed, ik kan niet alles hebben.
Al met al hoef ik eigenlijk niet super pessimistisch te zijn. Mijn doelen zijn best haalbaar. Op het schrijven na dan. Ik hoop ergens in 2019 daarmee toch het licht te zien. En anders schuiven we die gewoon door naar 2020.
Volg mijn blog ook op Facebook, Twitter, Instagram en Bloglovin’
