Het bericht Wat neem je mee uit je opvoeding? verscheen eerst op Mijn kind kan de was doen.
]]>
Vanochtend stapte ik op de fiets. Iedere dag weer, vier keer in de week, fiets ik 40 minuten heen en 40 minuten terug van en naar mijn werk. Vanochtend had ik er even geen zin in. Daar gaan we weer. Maar de fiets wint het toch iedere keervan het openbaar vervoer. En toen ik aan het fietsen was wist ik het weer. Die lentegeur, die lentekleuren. Ik genoot er volop van. Daarom stap ik iedere ochtend op de fiets.
Het is wel grappig om er over na te denken, maar wat neem je eigenlijk mee vanuit je opvoeding? Vroeger hadden wij thuis geen auto. Iedere vakantie weer gingen we fietsen. We gingen naar Limburg, Duitsland, België en zelfs Engeland is voorbij gekomen. Ik vond dat als kind zijnde echt niet altijd leuk om met die korte beentjes weer 70/80 kilometer te moeten fietsen en dan in sommige gebieden ook nog heuvel op heuvel af. En toch is het fietsen altijd een hobby gebleven.
Maar ik kan mij ook voorstellen dat je je als kind er tegen afzet. Dat zie je vaak genoeg. Als kinderen iets opgedrongen krijgen in hun jeugd, keren ze daar juist hun rug naar toe.
Ik ben benieuwd hoe dat bij jullie is.
Het bericht Wat neem je mee uit je opvoeding? verscheen eerst op Mijn kind kan de was doen.
]]>Het bericht Sportief weekje verscheen eerst op Mijn kind kan de was doen.
]]>
Sportdagboek
Hierbij mijn dagboek van afgelopen week en hoe ik mijzelf heb gemotiveerd om aan lichaamsbeweging te doen:
Het begon allemaal op tweede paasdag. Ik had er al twee flinke paasontbijtjes opzitten. Ik wist dat er die dag ook nog een paasbrunch aan zat te komen. Mijn vriend wilde gaan hardlopen. Ik was erg moe en ik wilde er eigenlijk van af zien. Maar het schuldgevoel was sterker dan mijn moeheid. Ik ben toch 5 kilometer gaan hardlopen. Ik heb een leuke tijd neergezet en de rest van de dag heb ik mij minder schuldig hoeven voelen, voor alle chocolade eitjes die verorberd moesten worden.
De volgende dag begon mistig. Ik ga eigenlijk altijd wel fietsen naar mijn werk. Vorige week waaide het heel erg. Gelukkig nu niet. Ik ging weer vrolijk fietsen. Hoe lang het fietsen is? 40 minuten heen en 40 minuten terug. Afhankelijk van het weer, mijn conditie en mijn zin om hard door te fietsen. De mist trok halverwege mijn fietstocht weg en er brak een mooi zonnetje door. Prima fietsweer dus.
Woensdag was ik vrij. Wel hier en daar wat afspraken, maar allemaal stiekem met de auto gedaan. Dat betekent niet dat ik niet stil gezeten heb. Zeker niet. Die avond was ik weer in de sportschool te vinden, voor mijn favoriete les: bodycombat.
Donderdag gefietst naar mijn werk. Dus weer de dagelijkse (ongeveer) anderhalf uur fietsen. Vrijdag niet veel anders. Ik had de mazzel dat ik vroege dienst had en dat het rustig was. Daardoor haalde ik de bodycombat-les nog.
Het geheim
Een sportieve week. Maar nu het geheim. Hoe heb ik mijzelf gemotiveerd? Fietsen naar mijn werk vind ik heerlijk. Iedereen verklaart mij voor gek, maar aan het einde van de dag even mijn hoofd leeg maken door in de frisse wind te fietsen, is ideaal om mijn dag te verwerken. En bodycombat vind ik heerlijk. Dit is de ideale manier om even je agressie eruit te gooien. Nadeel: volgende dag veel spierpijn. Gelukkig vind ik het leuk om te doen. Dus hoe motiveer je jezelf? Heb een doel in je hoofd en ga er voor. Simpeler dan dit kan ik het niet maken. En nu nog even de dooddoener: niemand heeft gezegd dat het makkelijk zou wezen.
Veel plezier met sporten. Probeer de lol er van in te zien.
Het bericht Sportief weekje verscheen eerst op Mijn kind kan de was doen.
]]>