Dag 4 en onze tweede volledige dag, stond in het teken van nog een mooie autorit. Zoals ik in mijn vorig artikel beschreef, zie je op iedere hoek weer iets anders en is de hele tocht steeds weer verassend. Ook ditmaal het geval.
Snaefellsnes
We hadden er weer een hele dag voor uit getrokken en dat heb je ook wel nodig. We hebben behoorlijk wat kilometers gemaakt over het schiereiland Snaefellsnes. Onderweg zijn we langs kliffen gereden, langs lavavelden, vulkanen en prachtige watervallen.
“Verlaten” dorpjes
Je komt langs “nietszeggende” dorpjes. De drie huizen die er zijn, staan verspreid over een stukje grond en vaak staat er één kerkje bij. In die dorpjes zijn restaurants te vinden. Maar ze zien er vaak gesloten en verlaten uit. Omdat wij buiten het seizoen waren, dachten wij dat ook. We kregen toch wel trek en zijn we toch maar eens bij zo’n “gesloten” restaurant gaan kijken. En wat bleek: een heel informatie centrum, modern ingericht restaurant en mensen (!!). We hebben er heerlijk gegeten en konden er daarna weer tegenaan. Want het is weer een tijd rijden tot het volgende dorp. Tip: neem voldoende eten mee en zorg voor een volle tank. Ook de benzinestations zijn schaars.
Het was een tocht met weer een hoop kodakmomenten en genoeg parkeerplaatsen, dus je bent lang onderweg, maar het was het waard.
Even ontspannen
De volgende dag (dag 5) vond ik dat we wel genoeg in de auto hadden gezeten. Ik vond het tijd worden voor een ontspannen dag. Oké, oké, semi-ontspannen. Want op de route naar de Blue Lagoon is ook weer veel moois te zien. We hebben even een omweg genomen en zijn eerst langs Krisuvik gereden. Dit zijn een soort geisers, maar dan met een hoop modder. Weer bijzondere en prachtige natuur en landschappen gezien. Echt adembenemend mooi. We waren de enige en dat was echt heel bijzonder. Zo mooi, zo stil. Echt de moeite waard om daar even langs te gaan.
De Blue Lagoon
Op naar de Blue Lagoon! Lekker ontspannen. Ik had er wel van gehoord, maar nog niets bij voorgesteld. Daar aankomen was weer heel bijzonder. Zo had ik het mij nooit voorgesteld. Tussen de pikzwarte lavavelden, liggen natuurlijke helderblauwe baden. Fascinerend mooi! En wat kun je daar heerlijk ontspannen. Ik heb wel twee tips: koop een voucher vooraf. Dat scheelt je lange wachtrijen. En smeer je in met zonnebrand. Ook al is het maar 3 graden buiten, als de zon schijnt verbrand je levend.
’s Middags zijn we toch maar even Reykjavík in gegaan. Een korte wandeling. Even langs “de Parel” waar je uitzicht hebt over Reykjavík. En even langs het Hufdi huis. Het huis die in Nederland bekend is geworden door “Wie is de mol 2012”.