Het bericht Mijn leven als blogger #6 verscheen eerst op Mijn kind kan de was doen.
]]>Er is een hoop veranderd in mijn leven de laatste tijd. De grootste verandering is toch wel dat ik een kind heb gekregen. Het heeft een mega impact op je leven. Dat weet je van te voren. Maar hoe groot die impact daadwerkelijk is, kom je pas achter op het moment dat het je overkomt. Het is een super mooie impact, maar het betekent ook dat je je hele leven om moet gooien voor dit prachtige wezentje. Dingen die je normaal gesproken gewoon kon doen, kunnen niet zo maar meer. Je hebt altijd met iemand extra rekening te houden. Dus ook met bloggen.
Toen ik met zwangerschapsverlof ging, had ik ineens zeeën van tijd om te bloggen. Heerlijk vond ik dat. Ik kon door mijn enorme buik niet heel makkelijk meer de deur uit. Lopen hield ik niet lang vol, fietsen deed zeer en ik kon niet meer rechtop achter het stuur zitten. Vervelend, maar ik had inspiratie en ik had tijd voor mijn blog. Ik merkte dat mijn bezoekersaantallen in een rap tempo omhoog gingen. Ook kreeg ik ineens meer mail voor samenwerkingen.
En toen was daar de dag van de bevalling. Dan zijn ineens andere dingen belangrijk. In ieder geval niet mijn blog. Door de heftige bevalling heb ik langer de tijd nodig gehad om te herstellen en dus zat bloggen er toen ook niet in. Toen ik eenmaal er aan toe was, heb ik wel mijn bevallingsverhaal gedaan. Ook had ik inspiratie, maar ik was nog zoekende naar een ritme met de kleine en dus vond ik bloggen verder ook niet belangrijk. Nu ben ik blij als twee artikelen per week lukken.
Nu vind het wel weer tijd worden om iets voor mijzelf te gaan doen. Ik leer mijn aapje steeds beter kennen en daardoor heb ik ook meer tijd om over mijn blog na te denken. Toch merk ik dat het nog wel lastig is om het te combineren. Als de kleine eenmaal slaapt, kan ik heel goed bloggen. Maar ik moet ook nog steeds aan mijn eigen rust denken en er moeten ook nog dingen in huis gebeuren. En die dingen kunnen ook alleen maar gebeuren als de kleine slaapt of rustig is. Ik geef borstvoeding en laatst had meneer een regeldag. De hele dag wilde hij bij mij zijn en/of aangelegd worden. Ik had dus weinig mijn handen vrij. Dan merk je wel dat het lastig is om dingen te plannen. Ik wilde het hele huis onder handen nemen. Daar was dus niks van terecht gekomen. Op wat kleine klusjes na, als hij dan wel even zelfstandig sliep. Gelukkig duurde die regeldag maar één dag en kon ik dat de volgende dag allemaal doen. Bloggen lukte daardoor weer een paar dagen niet.
Het is dus nog steeds zoeken wanneer bloggen allemaal gaat lukken. Ik probeer nu steeds kleine beetjes tussendoor op papier te zetten. Het duurt dus allemaal wat langer, maar ik neem het allemaal voor lief. En het werkt. Ik geniet onwijs van het moederschap. En als we beide aan de nieuwe situatie gewend zijn, komt het regelmatig bloggen vanzelf wel weer.
Het bericht Mijn leven als blogger #6 verscheen eerst op Mijn kind kan de was doen.
]]>Het bericht Mijn leven als blogger #2 verscheen eerst op Mijn kind kan de was doen.
]]>
Yay!! Het eerste verzoek om een bepaalde blog te schrijven is binnen. Wat een eer is het als een bedrijf aan jou, als blogger, vraagt of jij over een product van hun wil bloggen. Helemaal Happy!
Het verzoek van Westwing kreeg ik inmiddels 2 maanden geleden en laat dat nou net de periode zijn waarbij ik niet helemaal fit was. Dus moest ik het helaas in de wacht zetten. Ik voelde mij ontzettend schuldig. Zij vragen mij een leuk artikel te schrijven. Ik wilde dit heel graag doen. En vervolgens moeten zij er zo lang op wachten, omdat ik niet in staat ben om te schrijven. Maar inmiddels gelukt. Het artikel kunnen jullie hier lezen.
Ik vind het zelf erg lastig om te netwerken. Ik ben verlegen en vind mezelf al snel lastig als ik aan iemand iets vraag. Extreem onzeker dus. Dan is het extra leuk als mensen mij benaderen. Ik weet niet hoe andere bloggers dit doen. Of zij ook anderen benaderen of dat zij dit ook op zich af laten komen? Zijn jullie net zo onzeker hierover? Laat het mij weten. Ik hoor graag wat tips.
Het bericht Mijn leven als blogger #2 verscheen eerst op Mijn kind kan de was doen.
]]>Het bericht Mijn leven als blogger #1 verscheen eerst op Mijn kind kan de was doen.
]]>
Enige tijd geleden ben ik begonnen met het serieus nemen van mijn blog. Mijn volgers weten dat ik dit ooit begonnen ben als hobby naast mijn studie, maar dat ik mij nu het liefst wat meer zou willen ontwikkelen in het schrijven. Ik heb mijn eigen pagina en ik ben meer tijd gaan investeren in mijn blog. Mijn trouwe volgers weten ook dat één van mijn zomerdoelen was om te beginnen aan een boek. Helaas gooit het gebrek aan tijd nog steeds roet in het eten, maar dat neemt niet weg dat het nog steeds een doel is en dat ik om te beginnen nog meer tijd wil investeren in mijn blog.
Om jullie dat te bewijzen (hoewel ik niet zozeer iets aan jullie heb te bewijzen, maar meer aan mijzelf) wil ik een nieuwe serie starten: Mijn leven als blogger. Mijn blog is nog niet zo heel groot, maar ik wil jullie toch graag op de hoogte houden. Ik zal, beginnend, jullie tweewekelijks op de hoogte houden van hoe ik aan mijn inspiratie kom, waar ik de tijd vandaan heb gehaald om te bloggen, de keuzes voor bepaalde artikelen en foto’s die ik heb gemaakt en hoe ik verder omga met mijn blog- en schrijfambities.
Ik geef eerlijk toe: mijn blog is nog niet heel indrukwekkend, maar ik beloof jullie… over een tijdje kunnen jullie niet meer om mij heen
Het bericht Mijn leven als blogger #1 verscheen eerst op Mijn kind kan de was doen.
]]>Het bericht Een klein feestje verscheen eerst op Mijn kind kan de was doen.
]]>
Whoop Whoop. Al weer 50 blogposts. Ik hoor jullie denken: is dat veel?! Voor mij wel!! Bijna twee jaar geleden begon ik met mijn blog. Het begon toen als hobby en ik nam het niet heel erg serieus. Af en toe een blogje schrijven (lees: eens per maand) was veel. Toen ik was afgestudeerd en full time ging werken, verstofte mijn blog een beetje. 3 maanden geleden wilde ik er weer meer mee gaan doen. Ik heb nu mijn eigen domeinnaam en ben ook meer persoonlijke berichten er op gaan plaatsen. Het hele idee achter “mijn kind kan de was doen” veranderde, naar mijn idee, op een positieve manier. Ik ben er flink aan gaan werken, maar ik vind het soms nog lastig om mij aan mijn eigen afspraak te houden. En dat is minimaal twee artikelen plaatsen per week. Het komt er dus op neer dat ik zeer trots ben op het behalen van dit 50e artikel.
Top 5
Om dit te vieren wil ik jullie graag meenemen in de top 5 van mijn meest gelezen artikelen:
- De dagen voor en na mijn miskraam. Dit is toch wel mijn meest persoonlijke artikel die ik heb geschreven. Ik vond het lastig om te schrijven en te bedenken hoe open ik over mijn miskraam wilde zijn. Omdat ik het zelf heel jammer heb gevonden dat vrouwen daar niet open over zijn, heb ik besloten om dat wel te doen. Met name ook om andere vrouwen in deze moeilijke tijd te kunnen steunen.
- Hoe ga je om met driftbuien? In dit artikel geef ik antwoord op deze vraag. Alhoewel de meningen erover verdeeld zijn, geef ik op mijn beurt ook mijn mening. Hiermee hoop ik ouders tips en inspiratie te kunnen geven over het omgaan met een driftbui.
- Een blik in het verleden. Hier omschrijf ik dat alles in mijn leven, hoe moeilijk het soms ook is geweest, mij heeft gemaakt tot wat ik ben. En dat ik daar best een beetje trots op ben.
- Twee weken later… Dit artikel beschrijft hoe ik mij twee weken na mijn miskraam voelde.
- Vier weken later… Dit artikel… *zucht* heeft het echt een omschrijving nodig?
Tot slot: op naar de volgende 50. Hopelijk in minder dan twee jaar tijd.
Het bericht Een klein feestje verscheen eerst op Mijn kind kan de was doen.
]]>