Voorwaarden om te kunnen schrijven

Beginnen met schrijven blijft bij mij echt een dingetje. Bij mij moeten de omstandigheden echt perfect zijn. En dat is het nooit 😉. Maar wat zijn al die omstandigheden dan?

Opgeruimd huis
Rust in huis betekent rust in mijn hoofd. Ik moet echt even wat opbiechten, want hier heb ik dus moeite mee. Toen ik nog geen kinderen had, had alles in huis wel een plekje. Sinds we kinderen hebben is dat systeem ver te zoeken. En sinds de tweede geboren is ontploffen er meerdere bommen per dag. Aan het einde van de dag ruim ik het wel op. Zoals de keuken bijvoorbeeld. Maar om nou gelijk het hele huis strak te trekken, heb ik dan weer weinig zin in. Uiteindelijk blijven er dus te veel prikkels liggen, waardoor mijn concentratie vaak nul is. Zelfs boodschappenlijstjes kan ik niet meer over nadenken en worden de irritatiesnaren snel geraakt. Dat zouden ook nog de ontzwangerhormonen kunnen zijn hoor.

Rust
Je hebt mensen die altijd muziek of de televisie aan moeten hebben. Daar functioneren zij goed op. Ik ben dus niet zo’n persoon. Mij kun je net zo goed in een hutje op de hei achterlaten. Dan kan ik pas nadenken. En het is een beetje druk in huis momenteel. Wel gezellig hoor. Maar niet heel productief op schrijfgebied.

Inspiratie
Dit is toch wel een hele belangrijke. Zonder inspiratie zou ik niet eens weten wat er op papier gezet moet worden. Maar hieraan geen gebrek.

Tijd
Dan weer wel een gebrek aan tijd. Twee kinderen, waarvan een peuter die lekker aan het puberen is en een newborn die de baby aan het uithangen is. Need I say more. Ja. Ik heb er namelijk ook nog een baan naast, een huishouden, een man die mijn aandacht wil en een sociaal leven. Soort van dan. En oh, ja, ergens tussendoor probeer ik te slapen.

Uitgerust
En dat slapen vraagt ook wel eens om problemen. Zonder slaap heb ik echt concentratieproblemen. Maar ik moet er nog steeds twee keer in een nacht uit om de kleine te voeden. Meestal slaapt hij gelukkig wel weer verder. Maar soms moet ik er toch nog een paar keer uit om die fijne speen terug in zijn mondje te doen.

Alles kunnen loslaten
Soms heb je periodes in je leven waarbij je hoofd één grote brij is aan… toestanden. Op dit moment heb ik dat dus. Ik ben net weer aan het werk gegaan, er gebeuren dingen op je werk, er gebeuren nog meer dingen en vervolgens kun je niet meer nadenken en zelfs de eerste zin van deze alinea niet eens meer normaal formuleren. (Vandaar…). Dan heeft schrijven aan je boek dus ook geen zin. Zelfs als ik een serie zit te kijken dwalen mijn gedachten af naar andere dingen. Loslaten is de enige oplossing. Als je dat kunt, tenminste.

Ben ik nog voorwaarden vergeten? Ik hoor graag wat jullie voorwaarden zijn om te kunnen schrijven/bloggen/andere hobby’s.

Volg mijn blog ook op  FacebookTwitterInstagram en Bloglovin’
En op Snapchat: leonie_vanmil

Bron foto: Pixabay