Ergens in mijn tweede trimester begon het al. De slapeloze nachten. Je wordt wakker en… BAM… gedachten. Gedachten die niet meer uit vielen te schakelen. Ze gingen allerlei kanten op. Nog geen eens stressvolle dingen, ofzo. gewoon willekeurige gedachten. En dan moet je ook nog naar de wc. Tja, dan wordt je kindje ook wakker, die weer gezellig begint te draaien en te doen.
Daarna brak een periode aan, waarbij ik juist heel goed sliep. En ik dacht dat het alleen maar erger kon worden. Ik hoefde zelfs niet iedere nacht meer naar de wc. Heerlijk dat soort nachten. Ondanks dat ik wel moe was, kon ik wel lekker uitrusten. Op een paar slechte nachten na. Tot een week geleden. Ik ben morgen 34 weken zwanger en inmiddels lig ik niet lekker meer. Ik werd geadviseerd om alleen nog maar op mijn linkerzij te liggen. Want op je rechterzij, zou mijn baby last kunnen krijgen van mijn ingewanden. Dit hoeft overigens niet. Het komt heel weinig voor dat het echt gebeurt, maar ik neem graag het zekere voor het onzekere. En op mijn rug mag ook niet meer, vanwege het beknellen van zenuwen en bloedbanen.
Dus iedere nacht word ik tig keer wakker om erachter te komen dat ik weer niet goed lig. Maar om steeds op dezelfde manier te blijven liggen, vind ik ook niks. Ik ben een echte draaikont ’s nachts. Dus ga ik er maar weer 3 keer uit om even te plassen en soms om gewoon op de bank te zitten en andere dingen te gaan doen. Zo hoef ik in ieder geval niet steeds oncomfortabel in mijn bed te liggen.
Gelukkig breekt mijn verlof bijna aan. Dan kan ik overdags lekker bijslapen. Herkenbaar? Als iemand tips heeft voor een fijnere nacht, dan hoor ik het graag. Liever niet beginnen over het voedingskussen tussen mijn benen. Ik heb het geprobeerd en ik vind het verschrikkelijk. Hahaha. Ieder zijn ding.
Daar wilde ik juist over beginnen. Kussen in je rug als je op je zij ligt.
Hahaha, maar ik heb ruimte nodig *zucht*
Ach ja, veel dingen zijn net even iets anders dan anders tijdens de zwangerschap. Ik merk nu bijvoorbeeld dat ik geen thee meer kan drinken ’s avonds, omdat ik dan gewoon niet meer slaap (of ik moet steeds plassen of ik word wakker door de theïne – als ik iets anders heb gehad dan kamillethee).
Qua houding vind ik het ook lastig, vooral omdat ik een buikslaper ben, maar dat ligt dus echt totaal niet comfortabel met een dikke buik. 😛
Oh ja, als je een buikslaper bent, moet je helemaal schakelen. Ik lig er tegenwoordig extreem vroeg in om maar alle slaap te kunnen pakken die ik pakken kan. En als het even lukt, overdags een klein tukje.
Haha ik kwam ook altijd in ruzie met dat borstvoedingskussen tijdens mijn zwangerschap. Het is heel erg vervelend om niet meer lekker te liggen. Ik maalde er niet om als ik mijn rechterkant goed lag, dan lag ik goed. Hetzelfde voor mijn rug. Ik lag zoals ik het meest comfortabel vond en trok mij niet veel aan van de regeltjes. Als ik een moeilijkere nacht had, nam ik een kersenpitkussentje mee naar boven. De warmte zorgde er voor dat ik lekker in slaap kon vallen. Helaas, de slapeloze nachten zijn wel een goede voorbereiding voor wat komen zal… Nog maar eventjes en je hebt je kleintje al in handen.