Hoog sensitief: bestaat het nou wel of niet?

De term hoog sensitief is een term die ik de laatste tijd vaak voorbij zie komen. Een term waarvan mensen beweren dat zij dit zijn en last van hebben in het dagelijks leven. Ik heb altijd geleerd dat als iets je dagelijks leven belemmerd, je last hebt van een stoornis. Toch krijgen mensen niet zomaar de “stoornis” hoog sensitief toegewezen. Mensen beweren het zelf te zijn. En niet psychologen. Dus ik werd nieuwsgierig naar hoog sensitiviteit. Wat is dat nou precies? En bestaat het nou wel of bestaat het nou niet? En kan ik mijzelf ook hoog sensitief noemen? Of is het allemaal iets zweverigs? Je leest het allemaal in deze blog.

Disclaimer: Ik geef geen waardeoordeel in deze blog. Ik ben oprecht geïnteresseerd in dit fenomeen. Vooral om dat ik mijzelf er heel erg in herken, maar aan de andere kant wil ik graag nuchter in het leven staan en weet ik niet of een label mij (en anderen) verder gaat helpen. Nogmaals: geen oordeel, maar oprechte interesse.

Tijdens mijn “onderzoekje” kun je veel over dit onderwerp vinden. Daarom ga ik er een serie van maken. Want ik wil echt alle informatie dat ik vind verwerken voordat ik er een conclusie uit kan trekken. Ik zal beginnen met wat hoog sensitief nou precies is.

Wat is hoog sensitief?
Op Wikipedia stond het volgende letterlijk: “Vaak wordt hoog sensitiviteit verkeerd geïnterpreteerd als een stoornis, terwijl het een normaal verschijnsel is.” Ik denk dat ik daar dus al van mening verschil met Wikipedia. Een stoornis (ongeacht welke stoornis) is pas een stoornis als je er in je dagelijks leven last van heeft. Bijvoorbeeld autisme. Iedereen heeft autistische trekjes, maar niet bij iedereen beïnvloed het het dagelijks leven zodanig dat het je in bepaalde situaties kan belemmeren. Sommige mensen kunnen er prima mee omgaan en mee leven, waardoor deze mensen niet de diagnose autisme krijgen en anderen wel. Aan de andere kant kan ik mij zo voorstellen dat het makkelijker is om met hoog sensitieve symptomen om te gaan.

Maar goed even terug naar wat het nou precies is. Pas in 1992 kreeg Hoog gevoeligheid (zoals het ook genoemd wordt) bekendheid door de Amerikaanse psychotherapeute Elaine Aron. Zij beweerde dat er mensen zijn die de wereld op een andere manier ervaren doordat het zenuwstelsel en de hersenen op een andere manier werken. Zij verwerken de prikkels anders. Signalen merken zij sneller en sterker op, waardoor zij sneller overprikkeld raken door hun omgeving. Bijvoorbeeld door drukte zoals grote groepen mensen en harde muziek. Maar ook veel taken die zij nog moeten doen. (Bron)

Herkenbaar
Ik vind het nu al herkenbaar. Ik kan mij nog zo goed herinneren dat mijn moeder met mij op een druk winkelcentrum liep en dat ik graag naar huis wilde omdat er te veel mensen waren. Ook kruip ik het liefst weg op een verjaardag omdat ik moeite heb met het filteren van alle stemmen waardoor mengen in een gesprek lastig is. Ook ben ik de afgelopen periode van baan gewisseld omdat alle taken op mij af kwamen en ik daardoor stress ervaarde. Voor mijzelf kon ik kiezen: of ik ging met een burn-out thuis zitten of ik zeg mijn baan op. Met pijn in mijn hart heb ik mijn baan opgezegd. Heel veel pijn in mijn hart.

En nu?
Kan ik zeggen dat ik hoog sensitief ben? Nee. Daarvoor wil ik meer over dit onderwerp weten. Ik wil weten wat precies alle kenmerken zijn en wat voor klachten hoog gevoelige mensen dan hebben. Wordt het erkend in de medische wereld? Of is het iets zweverigs? En zweverig of niet, hoe kun je er dan mee op leren gaan?

Ik ben benieuwd.

Volg mijn blog ook op  Facebook, Twitter, Instagram en Bloglovin’
En natuurlijk op Snapchat: leonie_vanmil

Bron foto: Pixabay